×

Recensie

Pop

03 februari 2021

Deacon Blue

Riding on the Tide of Love

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: earMUSIC

Riding on the Tide of Love Deacon Blue Pop 4 Deacon Blue – Riding on the Tide of Love Written in Music https://writteninmusic.com

Het Schotse jaren tachtig muziekklimaat levert geweldige resultaten op. De grauwheid van regenstad Glasgow en de weidse geschiedenis van het berggebied vormt genoeg inspiratiestof. Aan de ene kant de stoerdere hoopvolle new wave sound van Simple Minds, Big Country, The Waterboys en Texas, gevolgd door meer melancholische jazzy soul acts als Aztec Camera en The Blue Nile. Tot die laatste groep rekent Deacon Blue zich.

De band van vocalisten Lorraine McIntosh en Ricky Ross ontroeren al gelijk met hun prachtige Dignity debuutsingle. Achteraf gezien een van de indrukwekkendste songs uit de jaren tachtig. Het nummer ademt alles uit; verdriet, hoop, werkeloosheid en vooral nostalgie naar gepasseerde jeugdjaren. Ze overtuigen vervolgens sterk met het Raintown album, waarna het meer rockende pop en white soul When the World Knows Your Name verschijnt. Met wisselend succes gaat de band door, totdat ze na het tegenvallende Homesick en het overlijden van gitarist Graeme Kelling in 2004 de stekker uit de band trekken.

In 2012 is daar met The Hipsters de wederopstanding. Na het onverwachte succes van het vorig jaar verschenen en aan de toppen van de Britse albumlijsten piekende City Of Love, benutten ze het verloren jaar 2020 om restmateriaal verder uit te werken. Tour mogelijkheden ontbreken, en de creativiteit is volop aanwezig. Riding On The Tide Of Love is meer dan een City Of Love aanvulling. Het is een volwaardige gelijkwaardige EP welke stukje na stukje is opgenomen, omdat Corona niet de kans biedt om gelijktijdig in de studio aanwezig te zijn.

Er wordt een heerlijk samenhorig John Lennon achtig gezellig kroegsfeertje in de aftrap van Riding On The Tide Of Love neergezet. Corona is hier gewoon een biertje wat op vrijdagavond onder het genot van bevriende gasten gedronken wordt, terwijl men bij het wel en wee van de afgelopen week stilstaat. Ondanks dat Ricky Ross hier absoluut in vorm is, zijn het toch die hemelse hoge vocalen van Lorraine McIntosh welke hier de show stelen. Al die voorbij gevlogen jaren hebben vrijwel geen invloed op de nog steeds met jeugdigheid gevormde stemkwaliteiten van de twee zangers, en oh wat is het stiekem toch weer zalig om ze samen in actie te horen.

Op het She Loved The Snow klankenspel proef je de heimwee en het verlangen naar de vertrouwde geboortegrond terug. Opeens sta je weer met beiden voeten in de jaren tachtig van Raintown, waar de sneeuw herinneringen conserveert en tegen de wegspoelende regen beschermt. Het is allemaal meer folky en sfeervoller, zelfs de Send A Note Out bluestrack netselt zich er met gemak tussen.

Na de popsound en de daaropvolgende soulinvloeden lijkt het erop dat de band nu zijn definitieve vorm gevonden heeft. Alsof een zoekende ziel zich uiteindelijk tot het juiste geloof heeft bekeerd. De kwetsbaarheid van het sterfelijke leven is op het punt van berusting gekomen. Het geluk zit hem in de kleine dingen om je heen, amen. Met deze intieme benadering kan Deacon Blue voor een geselecteerd kleiner publiek nog jaren vooruit. Topsport!



  1. Riding on the Tide of Love
  2. Nothing's Changed
  3. Send a Note Out
  4. She Loved the Snow
  5. Not Gonna Be That Girl
  6. Look Up
  7. Time
  8. It's Still Early