De Niemanders
II
De voltooiing van het eerste De Niemanders project moet zoveel voldoening geven dat Rocco Ostermann en Wout Kemkens daar meer dan genoeg op kunnen teren. Ze hebben de bajesklanten een stem gegeven en de aandacht op deze groep uit de maatschappij geplaatste outsiders gericht. Helaas wankelt de positie van de asielzoekers ook, zeker nu er onder de huidige regering de vraag gesteld wordt of er in Nederland nog plek voor hen is. Het duo geeft deze personae non gratae een naam en past een omgekeerd inburgeringsprogramma toe door zich ondergeschikt op te stellen. Het draait om De Niemanders, de buitenstaanders. Het zou vreemd zijn als het tweetal hen opnieuw de vrijheid zou ontnemen; er is immers al een reden waarom er in het thuisland slechts een onzeker onveilig bestaan voor deze vluchtelingen mogelijk is. En dan druk ik mij nog behoorlijk voorzichtig uit.
Bewapend met het woord, ontwapenend door de muziek. Rocco Ostermann en Wout Kemkens benutten hun spaarzame tijd om in Het spel deze lichting Niemanders te introduceren. Een rotbenaming, die de vinger op de zere plek legt en die daarmee tegelijkertijd wel zo doeltreffend is. Deze keer heeft producer Rick Wiegerinck zo’n grote rol in het proces dat zijn aandeel evenredig aan dat van de overige twee is. Juist de multiculturele aanpak vraagt om een overkoepelend orgaan, dat het vermogen bezit om de achtergronden goed samen te laten smelten. Rick Wiegerinck is hiervoor de geschikte persoon.
Toch is de plaat slechts een gedeelte van dit plan, dat verder uit een soort van opgezet mondiaal internetmagazijn bestaat, een pamflet met daarop nog meer ruimte voor de schrijnende trieste levensverhalen. Er bestaat zelfs de mogelijk om de artikelen in elke taal te lezen, wat het wereldse karakter nogmaals versterkt. Rocco Ostermann verzorgt hierbij het voorwoord; zijn beeldende manier van schrijven combineert zijn maatschappelijke visie met een komische toets, iets dat we van zijn columns gewend zijn.
Daar valt ook genoeg over te vertellen, maar ik hou het dus bij het tweede album. Het eerder genoemde Het spel heeft de typische Nederlandse anarchistische punkgedachte van The Ex, gecombineerd met de spannende kleinkunst van Krang, een gesproken Def P-achtige rapvoordracht en het luchtige ritmische van Doe Maar. Op de achtergrond dringt de exotica zich op, om je vervolgens in de greep te houden. Rocco Ostermann opent als verhalenverteller het eerste hoofdstuk van dit nieuwe muzikale boekwerk, waarbij hij zich dus door de verslagen van anderen laat inspireren en meevoeren. Rocco Ostermann in topvorm, maar dan dus in ondergeschikte rol.
Miss Information haakt in op het naar buiten brengen van misleidende feiten, achtergehouden feiten en irrelevante feiten in. We leven in een wereld waarin iedereen bereikbaar is en waar er teveel non-informatie in de lucht hangt. Het risico bestaat dat we op de verkeerde stoorzender afstemmen en ons teveel door anderen laten leiden. Oorlogskind wordt prachtig op illustratieve surfgitaar triphopklanken gedragen. Het is de uit Syrië afkomstige KaisR die het afgebroken geluksmoment met ons deelt. Het tijdstip dat het oorlogstrauma het kind de jeugd ontneemt en alleen verdriet schenkt. Het verleden sluit zich, de blik richt zich enkel op de toekomst. Hoop, daar draait het om, en hoe kan je hier een positieve twist aangeven. Je draagt jouw levenservaringen in een koffer mee, weggestopt onder de primaire levensbehoeftes.
Ismail Mohamed is de grote man achter Ismaipmusic. In principe biedt hij artiesten tevens de mogelijkheid om zich te etaleren. Zo laten ze deze rasmuzikant de dromerige reggae-schetsen van Soloman inkleuren. Het wekt de indruk dat Rocco Ostermann en Wout Kemkens hier als sessiemuzikanten aansluiten, om het hemelse relaas van kracht te voorzien. Ze zijn echter weldegelijk de hofleveranciers van de muzikale omlijsting. Ismail Mohamed heeft het voorrecht om meerdere tracks van zang te voorzien. Zo past hij geniaal in de raggamuffin kruidenmix van het opzwepende I’m Rising. Ook de vocalen in de groots aangezette ritmische trukendoostrack Mermaid Song zijn van zijn hand.
De Iraanse bluesrap Marsi is reeds op single verschenen. Hier verzorgt freestyle rapper Q_Mars de lyrics en bespeelt Hamid Reza Behzadian de mondharp. De achtergrondzang van Sylvana Djoemat en Dewi Lopulalan maakt het af. De Niemanders hebben goud in handen en brengen hier meerdere culturen samen. Een van de vele hoogtepunten op de plaat. Ook multi-instrumentalist Hamid Reza Behzadian heeft Iraanse roots. Hij is al vanaf 2011 woonachtig in Nederland en studeerde in 2022 cum laude af aan het Codarts conservatorium te Rotterdam. Hij is met zijn Indiase slide gitaar een veel geziene gast bij VPRO’s Vrije Geluiden; dat instrument heeft ook een prominente rol in de uitvoering van het hier aanwezige Ashegh.
De sociaal activist Guy-El Mabiala is afkomstig uit Congo. Om zijn visie op rechtvaardigheid te promoten, wijkt hij noodgedwongen naar Duitsland uit. Vervolgens belandt hij in Nederland, brengt in de tussentijd nog de indrukwekkende Death by the Ocean single uit en mag vervolgens op Niemanders II het spits afbijten. Nalembi is een rustgevend ritmisch spektakel, met dampende funkende baslijnen en soulvol toetsenwerk. Hij is tevens de smaakmaker van het zomerse uptempo Le Mal. Het is een voorbode voor de Kimuntu albumrelease. De waarheid komt hard binnen: het blijkt dat Guy-El Mabiala ondertussen het land uitgezet is en dit heuglijke nieuws niet kan meemaken. Dan word je toch wel even duidelijk op de feiten gedrukt en die liegen er niet om.
This Phonecall Made Me So High bewijst dat stadse seventies disco, Motown gospelsoul, en Oosterse psychedelica prima samengaan. Belle du Jour heeft dat absurde van Rocco Ostermann en is bijna filmisch. Het Beloofde Land aan de horizon, als een Titanic vaart het schip de ondergang tegemoet. Het is een stil gebed voor een betere toekomst, eenzaam en verlaten, zonder familie, zonder perspectieven. Het valt mij op dat De Niemanders II ondanks de zware ondertoon zoveel speelplezier uitstraalt. Eventjes vergeten en verdwalen in een veilige eigen, zelf geschapen wereld.
