“Ze spelen net als wij!,” zegt Antonie Broek, drummer en producer van De Dijk, al in 2009 over Amsterdam Sinfonietta. “Ze spelen als een band.”

Het 19-koppige strijkorkest vraagt in dat jaar of De Dijk wil meewerken aan het project Breder Dan Klassiek, een jaarlijks evenement waarbij het orkest samenwerkt met muzikanten buiten de klassieke wereld. Snel komt het er niet van, maar 2013, het ‘Dijkloze’ jaar waarin solo-albums van Huub van der Lubbe en Nico Arzbach verschijnen, kan Antonie Broek besteden aan het herarrangeren van het Dijk-repertoire. Maandenlang zijn Broek en de artistiek manager van Sinfonietta, Willem de Bordes elkaar aan het bestoken met probeersels tot de ‘voorbeeld-arrangementen’ rijp genoeg zijn om ze aan de Sinfonietta-arrangeurs over te laten.

Het resultaat wordt in januari 2014 negen keer opgevoerd in een periode van elf dagen. Wie er niet bij was, heeft echt iets bijzonders gemist, blijkt uit de registratie die nu al in de winkel ligt. Een aantal vaste waarden uit het repertoire van De Dijk heeft een volledig nieuwe muzikale invulling gekregen, zoals Bloedend Hart en Als Het Golft. De sfeer in de vertaling van Brels Mathilde valt bijzonder mooi samen met het klassieke decor. Drie puur klassieke stukken herstellen het evenwicht met de veertien songs die uit de koker van De Dijk komen.

In sommige songs heeft Sinfonietta een meer begeleidende rol, maar over het geheel is er sprake van werkelijk samenspel. Dit is niet ‘een strijkje’ dat een rockband begeleidt of een rockband die wat stevige invloeden in de klassieke muziek injecteert. Dit zijn 27 muzikanten die rock, klassiek en soul samensmelten tot datgene wat ze echt gemeenschappelijk hebben. De liefde voor muziek.

Dat De Dijk zo nu en dan het repertoire opnieuw onder de loep neemt, is na een carrière van meer dan dertig jaar te prijzen. Dijkers & Strijkers bewijst dat de band nog steeds de energie heeft dit op een inventieve manier te doen.