×

Recensie

Rock

05 oktober 2021

Daydream Three

The Lazy Revolution

Geschreven door:

Uitgebracht door: Noja

The Lazy Revolution Daydream Three Rock 3.5 Daydream Three – The Lazy Revolution Written in Music https://writteninmusic.com

Daydream Nation van Sonic Youth uit 1988 is toch wel De Heilige Graal van de noiserock. In de schaduw van de verlichtende albumhoes kaars werken bands stilletjes aan een soortgelijk geluid. Nirvana gebruikte Teen Age Riot als inspiratiebron voor Smells like Teen Spirit en opent als portierwachter de voordeur van de hard/zacht gitaarcombinatie van de rockmuziek. Grunge is het hieraan gekoppelde modieuze toverwoord, al wordt die magie uiteraard veel breder gedragen. Ook de rockscene uit Italië zweert bij het baanbrekende werk welke vanaf eind jaren tachtig de ingedutte wereld als het ware wakker schudt.

Rond de eeuwwisseling begint de uit Sicilië afkomstige Enzo Pepi zijn werkzaamheden als noise gitarist bij formaties als Twig Infection en het naar hem genoemde The Pepiband. In 2019 brengt hij als eenmansproject Daydream een gelijknamige plaat uit, nu gevolgd door The Lazy Revolution. De bandnaam is uiteraard een verwijzing naar de Sonic Youth album titel. Daydream is ondertussen tot een waar gezelschap uitgegroeid en heeft als toevoeging Three gekregen. Met Christian Cutrufo (Twig Infection) op bas en Vincenzo Arisco (Walmus Brothers) achter het drumstel mag je nu gerust van een trio spreken. Op muzikaal gebied ligt The Lazy Revolution sterk in het verlengde van de voorganger.

Achter de zware deprimerende emo sound verschuilt zich een zoektocht naar de kleine gelukzalige momenten in het leven. De starheid van het grijze regenachtige door Seattle beïnvloedde geluid wordt door donkerbruine Autumn Afternoon oktober herfsttinten onderbroken. Het jaargetijde etaleert de wijsheid en ouderdom in de vergaanbaarheid van het leven. De nieuwe lente van het memorabele 1992 doorbreekt die verstikkende sluier en bewerkstelligt de definitieve opkomst van de gitaarrock. De geruite houthakkersblouse generatie met kapot gelopen legerkistjes, zichzelf achter gezicht bedekkende beharing verborgen houdend. The Lazy Revolution, zinloos toekijken hoe de decadente wereld door een overwoekerend Twin Peaks landschap opgeslokt wordt.

Daydream Three wroet in die modderige doorregende ondergrond, speurende naar de onderliggende schoonheid van het bestaan, de glazige leegte bestrijdend. Ver voorbij die kleverige zwarte zielenkern welke als een druiperige nicotinevlek de pijnlijke littekens met aardedonkere gitaarakkoorden markeert. The Lazy Revolution heeft een grimmige ondertoon. Een slopend feest van herkenning waar je noodgedwongen voortijdig de lichten dooft. De eenzaamheid van verspilde warmte, uitzichtloos als kapot gesprongen lampen met een neerwaartse spiraal van zuinige verspeelde energie.



  1. In the Air
  2. 1992
  3. Supermarket
  4. Harvest
  5. The Lazy Revolution
  6. Chemistry Is Ok
  7. Autumn Afternoon
  8. I Want Nothing More
  9. Exceptional Day
  10. Lips
  11. The Silence of the Country
  12. The Road