Recenseren is makkelijk als je een wereldplaat of een wanstaltig gedrocht hoort. Het merendeel betreft echter grijze middelmaat die vaak wel goed gemaakt is, maar waar het ontbreekt aan overtuigende composities, originaliteit, variatie en/of sfeer. Het debuut van de Engelse gitarist David Mark Pearce zit goed in elkaar; er wordt bekwaam gemusiceerd, maar nergens springt een vonk over. De melodieuze hardrock ligt prettig in het gehoor, maar al bij de eerste draaibeurt bekruipt je het gevoel dat je allemaal al eens eerder en beter hebt gehoord.

Pearce deed ervaring op bij de onbekende bands Union Jane en Naked Feet en hielp onze eigen Arjan Lucassen met Stream Of Passion. Negen jaar na zijn debuut bij de Oliver Wakeman Band is er dus een plaat onder zijn eigen naam. Pearce heeft dus zijn tijd genomen en dat vertaalt zich in onderhoudende liedjes die menigmaal doen denken aan het latere werk van Rainbow en MSG. Qua gitaarspel lijkt Pearce wel wat op Vinnie Moore (ex Vicious Rumors, UFO). Zanger Göran Edman die eerder werkte met getalenteerde snarenplukkers als Yngwie Malmsteen en John Norum kennen we als een klasbak en ook hier levert hij weer een degelijke vocale prestatie.

Strange Ang3ls opent nogal clichématig met een schreeuw van een meisje als betreft het een slappe horrorfilm, maar herstelt zich snel met Alone I Cry dat zo op Down To Earth (Rainbow) had kunnen staan. De associatie met Vinnie Moore is het sterkst op het instrumentale Every Time It Rains. Het titelnummer en Save Your Prayers onderstrepen nog eens dat Pearce goede hardrocknummers kan schrijven. Een leuke, maar weinig indrukwekkende schijf. In het hardrock- en metalgenre komen elke maand meer dan 250 nieuwe titels op de markt. Je moet tegenwoordig met een absoluut topproduct op de markt komen om nog enige aandacht te krijgen. Ik vrees Pearce’s debuut niet opmerkelijk genoeg zal blijken.