Dave Insley
Just The Way That I Am

Acht jaar na de voorganger Here With You Tonight zingt Dave Insley “Drinkin’ Wine and Staring at the Phone” in de openingssong van zijn vierde langspeler. De wat lijzige warme bariton, enigszins verwant met Willie Nelson parlando, eist meteen de aandacht op met verhalen op authentiek klinkende country die herinnert aan de glorieperiode van het honky tonk tijdperk in Bakersfield.
Insley krijgt niet alleen voortreffelijke vocale assistentie, in I Don’t Know How The Story Ends en het samen met Rick Shea en Paul Laques, wellicht ergens in een hoek van een kroeg tot stand gekomen, Win Win Situation For Losers zijn de nachtegaaltjes Kelly Willis en Elisabeth McQueen van de partij. Het vertrouwde stemtimbre van Dale Watson duikt op in het No One To Come Home To dat vormt samen met Please Believe Me, een wonderlijke slijper met lekker doo woppende achtergrondzang en de sterk aan Marty Robbins schatplichtig gunfighter ballade Arizona Territory een onweerstaanbaar trio op de oude jukeboxmachine van de plaatselijke saloon.
De gezamenlijke inbreng van pedalsteelman Bobby Snell en gitaristen als Rick Shea, is hierbij niet te onderschatten. Andere songs worden door de snaarverrichtingen van Danny B Harvey of de Telecaster ridder Redd Volkaert of de fiddle van Beth Chrisman ingekleurd.
Ook als hij ‘dead and gone’ wordt Insley geen rust gegund, zo beschrijft hij de ontmoeting van zijn vrouw en maitresse tijdens zijn begrafenis. Gelukkig is het nog niet zo ver en kunnen we na dit grandioze dozijn in de nabije toekomst wellicht nog fraaie dingen verwachten van deze man die ongetwijfeld tot de top van het hedendaagse old school countrygenre behoort.