Eénmaal Dans Dans live aan het werk zien en het laat je nooit meer los. Eénmaal Dans Dans live aan het werk zien en hun albums beklijven nog meer dan ze al deden. Eénmaal Dans Dans live aan het werk zien en je sluit hun muziek voor eeuwig in het hart.  Eénmaal Dans Dans live aan het werk zien betekent altijd uitzien naar nieuwe muziek, nieuwe albums.

Zink is onderhand hun vijfde album en hun oeuvre wordt alleen maar indrukwekkender. Gitarist Bert Dockx, bassist Fred Lyenn Jacques en drummer Steven Cassiers vormen een buitensporig getalenteerd trio dat vanaf hun eerste gelijknamige plaat uit 2012 in een fascinerende blend van jazz, rock, psychedelische blues en een aan film noir refererende gloedgolf aan stijlen zijn muzikale vorm gevonden heeft.

Hoe fantastisch ze al op hun debuut klonken zijn ze over de jaren alleen maar indringender en indrukwekkender gaan musiceren. Zich nooit vasthoudend aan muzikale voorspelbaarheid zoeken ze in hun instrumentale composities immer het avontuur en ontdekken ze nieuwe fascinerende vergezichten.

Hoewel wondergitarist Dockx vaak als eerste in gehoor springt moeten we Dans Dans toch vooral als trio beluisteren. Jacques en Cassiers bouwen binnen de composities zulk ingenieus gestructureerde bouwwerken die al net zozeer als het gitaarspel van Dockx de sfeer van de composities bepalen. De drie mannen kennen elkaars machtige kwaliteiten en grillen en smeden deze om tot weergaloze composities.

Zink is wederom een meesterstuk. Een album waarbij muzikanten op zoek naar nieuwe sounds en sferen een ongekend machtig palet aan klanken, sferen en emoties naar boven weten te halen. In acht langgerekte composities weten de mannen steeds optimaal te verrassen met onverwachte wendingen, superslimme verhard- en verzachtmomenten, fascinerende onderlagen vol opbouwende spanning en lekker door de blender gehaalde sounds.

Vanaf opener Cinder Bay tot aan albumafsluiter Wrist laten de mannen van Dans Dans een imponerend muzikaal landschap dat door producer Christine Verschorren strak, diep en meesterlijk puur is vastgelegd. Hoogtepunten noemen is onzin in deze omdat dit album louter hoogtepunten kent, tegelijk als volledig album tot zich genomen dient te worden.

Typisch zo’n album om, net iets harder en liggend op de grond, over je heen te laten komen en volledig in te verdwijnen. En als je dan wel een voorbeeld van hoe goed dit nieuwe Dans Dans album dan wel niet is echt wilt horen, luister dan maar eens naar een fabuleuze tracks als Anemome of Ravine. Wat een verbijsterend goede en originele tracks zijn dat wel niet zeg! Absolute nieuwe hoogtepunten in hun oeuvre. Maar dat zeggen is eigenlijk onzin, puur omdat echt elke nieuwe track op dit album zo verbijsterend goed is. Elke nieuwe track en elk nieuw album van Dans Dans een nieuw hoogtepunt in hun oeuvre is.

Zink is Dans Dans op de toppen van hun kunnen. Het is een adembenemend mooie en intrigerende muzikale trip die je, hoe ingetogen dan weer uitbundig opgebouwd, wederom volledig emotioneel omver blaast.