De rootsy muziek van Danny Vera heeft zich nooit geleend voor al te veel studiotechnische krachtpatserij. Toch besteedde hij op de sinds 2002 verschenen albums samen met zijn muzikanten en geluidsmensen veel aandacht aan zijn op fifties-Amerika gestoelde sound. Dat Vera (in ’77 in Middelburg geboren als Danny Polfliet) een stem heeft die meer dan in de verte lijkt op die van Roy Orbison helpt daar beslist bij. Dertig jaar geleden was Chris Isaak de ‘nieuwe Roy Orbison’,  overigens nog voor de grootmeester overleed.  De gitarist van Isaak deed in 2005 mee aan de tweede plaat van Vera, Hold On A While.

Maar dat is tien jaar geleden. Danny Vera nadert de veertig en is ervaren genoeg om te weten dat wat goed is niet nóg mooier gemaakt hoeft te worden: alles in één keer spelen, zonder koptelefoons op. In sommige gevallen was de eerste take bovendien de beste. In de woorden van Danny: opnemen als vroeger, met de techniek van nu. Met dat idee bracht hij vorig jaar The New Black And White uit, met een titel die naar die aanpak verwees. Een mini-album met een mooie mix van eigen songs en covers (onder meer All I Wanna Do Is Make Love To You van Heart). Het leidde tot een succesvolle theatertour, maar ook tot de roep om een vervolg. Dat is er nu, logischerwijs onder de titel The New Black And White Pt II.

Van de zes songs schreef Danny er drie zelf. Danny is creatief in het beschrijven van het verlaten worden. Best Days Of My Life speelt in de kerstperiode:

Even the snow that was falling thought it was time to leave

De drie covers komen niet uit een hoek die je zo snel van een Americana-artiest als Vera zou verwachten. Giel Beelen vraagt de gasten die in zijn programma live komen spelen altijd om naast hun eigen nummer ook een actuele hit te coveren. Toen Vera er te gast was, koos hij voor een nummer van Rihanna. Dit Russian Roulette vond hij veel mooier dan hij in eerste instantie had verwacht. Het was wachten op een geschikt moment om het zelf op te nemen. Drie jaar geleden was Danny ook bij Giel te gast, toen koos hij de Queen-klassieker Too Much Love Will Kill You als cover. Ook dit was geen eenmalig uitstapje, want ook dit wilde hij graag in zijn eigen versie vereeuwigen. Niet met de bombast die Queen zo eigen is, maar ‘klein’: de zanger met zijn gitaar.

De countryroots van Danny komen naar voren in Leavin’. Dit nummer van Don Williams hoorde hij in de jaren tachtig en negentig thuis bij zijn vader, die het vaak draaide en zong. Later zongen vader en zoon Polfliet het samen op het podium, als vader eens bij een optreden van zijn zoon was. Een eerbetoon aan Danny’s vader dus.

Met de tour rond zijn nieuwe album is Danny inmiddels begonnen, maar tot aan de Kerstperiode volgen nog een stuk of twintig optredens door het hele land heen.