×

Recensie

Rock

11 juli 2013

Dana Fuchs

Bliss Avenue

Geschreven door: Norbert Tebarts

Uitgebracht door: Ruf Records

Bliss Avenue Dana Fuchs Rock 3 Dana Fuchs – Bliss Avenue Written in Music https://writteninmusic.com

De grootste valkuil van mensen blijkt vaak te maken te hebben met wat juist hun kracht is. Beter gezegd: als je weet waar je goed in bent, dan leg je daar graag de nadruk op. Met het risico door te schieten. Daarmee is dan ook meteen de belangrijkste kritiek gegeven op Bliss Avenue, het nieuwste album van Dana Fuchs. Haar grote kracht is haar stem, in de recensie van haar vorige album Love To Beg (2011) volop beschreven en vergeleken met Janis Joplin. Op dit nieuwe album hoor je meteen dat ze weet wat ze met die stem kan: op opener en titeltrack Bliss Avenue wil ze direct even flink uitpakken. Met als gevolg dat het té wordt. Erg jammer want nogmaals, die kracht is er wel degelijk!

De muziek die je op dit nieuwe album hoort is goed te vergelijken met wat je op dat eerdere album hoorde: de hoofdmoot is lekkere bluesrock, waarbij een mooie afwisseling in tempo te horen is. Rock die het ene moment goed zou passen in de jaren 70 (How Did Things Get This Way), het andere moment meer in de jaren 80 (Baby Loves The Life).

Toch hoor je de kracht – net als op het vorige album – voornamelijk als Fuchs muzikale uitstapjes maakt, worden de nummers beter als ze wat meer invloeden uit andere genres haalt. Het soulvolle Living On Sunday is daar een mooi voorbeeld van. Door vocaal minder uit te halen, geeft ze ook meer ruimte aan het koor en het orgeltje die (zo) allebei een prachtige rol hebben in dit nummer. Even soulvol is een nummer als So Hard To Move. Een ander voorbeeld is Nothing On My Mind. Nu gaat de uitstap alleen niet richting soul, maar naar de country. Toch blijkt dus opnieuw dat die uitstapjes het meest verrassen. Alsof ze zich dan meer in dienst stelt van het nummer, iets wat op die opener dus veel minder het geval lijkt.

Bliss Avenue is zeker niet slecht, na Love To Beg waren de verwachtingen wellicht te hoog. Deze nieuwe schijf valt in de categorie ‘aardig’. Of beter gezegd: de muziek is aardig op schijf, op het podium waarschijnlijk stukken beter. Daar ligt namelijk Dana Fuchs’ grootste kracht.



  1. Bliss Avenue
  2. How Did Things Get This Way
  3. Hanful Too Many
  4. Livin' on Sunday
  5. So Hard to Move
  6. Daddy's Little Girl
  7. Rodents in the Attic
  8. Baby Loves the Life
  9. Nothing on My Mind
  10. Keep on Walkin'
  11. Vagabond Wind
  12. Long Long Game