Dan Navarro
Shed My Skin
De muzikale voorgeschiedenis van Dan Navarro situeert zich in Californië, tijdens zijn studentenjaren. Dan keerde In ’69 vanuit het Mexicaanse grensstadje terug naar LA om aan de UCLA te studeren. In die periode pakte hij de gitaar op en begon songs te schrijven. Die raakte hij vrij vlug kwijt aan outlaw countryman Rusty Wier en later bij Eric Lowen, met wie hij naast soundtracks voor film en TV- series een langdurig duoproject uitbouwde dat met de aanslepende ziekte van Lowen in 2009 uitdoofde in In 2010 was er nog een benefiet met interpretaties van songs van het duo door Jackson Browne, Keb Mo ,The Bangles en andere oude vrienden zoals pianist Phil Parlapiano.
Parlapiano helpt Navarro wanneer hij als gevorderde vijftiger noodgedwongen voor het solopad kiest met een in McCabe’s Guitarshop geregistreerd concert. Dat is ondertussen tien jaar geleden, het is bijzonder fijn om het wat verweerde baritontimbre en de soepele picking terug te horen in geïnspireerd songwerk dat naast Parlapiano’s bijdragen op piano orgel en accordeon door de mandoline van de vorig jaar overleden Dave Glaser en subtiel elektrische snarenwerk van producer Steve Postell ondersteund wordt.
De titelsong Shed My Skin vormt een ontroerend kwartet met Bulletproof Heart, Straight To The Heart Of Mine en Night Full Of Rain dat Wendy Waldman als co-auteur vermeld, Waldman zorgt overigens voor hemelse harmoniezang. In het van Tom Wilson en Cathy Jones geleende You Drive Me Crazy klinken de Mexicaase roots sterk door en Navarro’s zang versmelt in een ontroerend, doorleefd duet met Janiva Magness.
Het van Billy Idol afkomstige Sweet Sixteen wordt met inbreng van de resonerende slide van Doug Cox en mysterieuze achtergrondzang van Grace Petits in donkere folk getransformeerd. Delicate gitaarlijntjes van Danny Kortchmar en warme orgeltonen verfraaien Ghosts waarbij de akoestische baskast van Joss Ossman even verruild wordt voor Leland Sklar’s elektrische exemplaar. Het onnavolgbare songboek van Jimmy Webb is al ontelbare keren geraadpleegd. Navarro voegt daar met een door verfijnd snarenspel gedragen, persoonlijke interpretatie van Wichita Lineman nog een grandioze versie aan toe in een waardige afsluiter van een fraai werkstuk.