Het Belgische Customs noemt zichzelf ook wel een combo van vier retro-futuristen. Een combo dat garant staat voor ‘melodie, atmosfeer en een scherp, mathematisch randje’. Mede dankzij airplay op Studio Brussel en een geslaagd optreden op Pukkelpop begon het in 2009 flink te borrelen rondom de band. Volgens Humo was Customs de ‘Belgische ontdekking van het jaar’.

De reputatie van de band opende belangrijke deuren. Enter The Characters werd gemasterd in de fameuze Abbey Road Studio’s door niemand minder dan Geoff Pesche, die eerder werkte met Arctic Monkeys, Basement Jaxx, Coldplay en LCD Soundsystem. De plaat klinkt dan ook als een klok.

In de media werd Customs al gauw vergeleken met bands als The Sound, Echo & The Bunnymen en The House of Love. De pittige, gitaargeoriënteerde muziek van Customs draagt zeker echo’s uit de new wave en indie van de jaren tachtig met zich mee, maar de band klinkt toch vooral eigentijds. Een vingerwijzing naar groepen als Interpol, Editors en Cut City is wat dat betreft dan ook beter op zijn plaats.

Gloedvol

Enter The Characters kent een aantal prima nummers: de singles Justine en Rex zijn lekkere straffe nummers met gloedvolle refreinen. Het subtiele effect op de zang in het refrein van Justine geeft het nummer net de juiste emotie mee. In We Are Ghosts, een vergelijkbaar hoogtepunt, bouwt een venijnige gitaarlijn op naar een verlossend refrein.

Het debuut van de Belgen is coherent en kent in feite geen zwakke broeders, al overtuigen nummers als Matador, Tonight We All Stand Out en There’s Always Room For One More Pole Dance minder. Hier ontbreekt net even de beslissende vonk. In het muzikale verhaal van Enter The Characters zijn het echter schakels die niet misstaan.

Op het juiste moment neemt de band gas terug hetgeen het album tot een uitgebalanceerd geheel maakt. Where The Moon Spends His Days laat wat voorzichtige dubinvloeden en sterke teksten horen (“This, my dear, is where Godot should interfere”). Ook Violence, met typische wavegitaren en een fraai refrein, mag er wezen. Het slepende Acrobat mag na een kleine veertig minuten op sfeervolle wijze het licht uitdoen.

Enter The Characters is een sterke debuutplaat die een smetteloos geluid koppelt aan een uitgebalanceerde verzameling songs. Een plaat die Customs op overtuigende wijze voor het voetlicht, en in de markt plaatst. Als Customs eind 2010 de fanbasis in de Lage Landen heeft verveelvoudigd  – en er is weinig reden om daar aan te twijfelen – kan de groep hopelijk in alle vrijheid haar experimentelere kant wat verder uitdiepen. Dat zou wel eens kunnen leiden tot een nieuwe 21ste eeuwse postpunk-klassieker. De basis is in ieder geval gelegd met Enter The Characters.