Curse Of Lono
4am And Counting
Voor Curse Of Lono dat singer-songwriter Felix Bechtolsheimer na het muzikale avontuur met Hey Negrita in 2015 in Londen opzette, loopt het behoorlijk hard. Na een epeetje trokken langspelers Severed en As I Fell de aandacht met een duistere in Americana gewortelde cinematografische sound die de soundtrack vormt bij verhalen die niet zelden naar Bechtolsheimer drugsverleden refereren.
4am And Counting herbergt songs uit de twee langspelers in een enigszins gestripte versie. Felix trok met gitarist Joe Hazell, toetsenman Dani Ruiz Hernandez , bassiste Charis Anderson en drummer Neil Findlay naar de Toe Rag Studios. In de door producer Liam Watson beheerde analoge oase, ideaal voor een live sessie.
Geen galmende gitaarwerk, noch gothic rock accenten, de focus ligt helemaal op het songwerk, de zangpartijen komen meer op de voorgrond in een harmonische benadering. In enkele nummers hoor je de zangerige pedalsteel van de onvolprezen BJ Cole of de western harmonica van Nick Reynolds (Alabama 3) soms zelf samen, spaarzame bijdragen die voor verfijnde accenten zorgen.
Ergens in het midden vinden we een enkele cover terug, het van Tom Waits Bone Machine afkomstige Going out West sluit naadloos aan bij de alom aanwezige aanwezige duistere, dreigende sfeer en past wonderwel In het geheel.
Oorspronkelijk was dit werkstuk opgezet in het kader van Record Store Day. Dat er nu ook een reguliere verspreiding is blijkt een goede zaak. 4am And Counting vormt een fraaie episode in het repertoire van Curse Of Lono . De ongedwongen, spontane benadering opent wellicht perspectieven voor het toekomstige studiowerk.
