Met Branco brengt Cristina Branco haar 15e album uit. Branco betekent wit in het Portugees. In feite gaat het volgens de zangeres om het samenvallen van alle kleuren van het spectrum.

Met haar nieuwe album waaiert ze dus uit over een heel spectrum aan emoties. Meteen bij het eerste nummer Este corpo word je als luisteraar meegenomen in een hartverwarmende stemming.

Branco zingt op het hele album geweldig, soms gaat het door merg en been zoals in Perto. Al kun je dit geen fado album noemen, ze zingt wel met de diepgang van fado.

Een belangrijke rol is van begin af aan weggelegd voor pianist Luís Figueiredo en Bernardo Couto, bespeler van de Portugese gitaar. Armadilha is een prachtige fado corrido, de snelle fado vorm.

Rossio is een ode aan het beroemde plein van Lissabon. Minha Sorte een krachtig slotakkoord van een fantastisch album.