×

Recensie

Electronic

22 november 2019

Coma

Voyage Voyage

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: City Slang

Voyage Voyage Coma Electronic 4 Coma – Voyage Voyage Written in Music https://writteninmusic.com

Het Duitse Coma zoekt als basis het keerpunt op waarbij de Berlijnse School voor elektronische muziek zich door de in opkomst zijnde toegankelijkere synthpop laat overrulen. Met de Neue Deutsche Welle in het vooruitzicht sterft deze inspirerende tak langzaam af, en worden de baanverbreders als gewortelde oude eiken gezien. Zo snel kan vernieuwing al gepasseerd en gedateerd aanvoelen. Nadat er in de jaren negentig door de ambient house stroming een herwaardering ontstaat, is het opeens weer hip om met deze wijze leermeesters te pronken, die veel voor de hedendaagse benadering van de elektronica betekenen.

Dat er jaren geleden een futuristisch, bijna cartoonachtige wereld gecreëerd wordt is duidelijk in het daardoor beïnvloede Snurrebassen te horen. Veel space geluiden worden door denkbeeldige ruimteschepen bewoont die hun toevlucht op andere planeten zoeken. In comicstijl zweeft deze voorgeprogrammeerde droomtrack de Voyage Voyage wereld binnen. De abstracte albumhoes gebruikt lichte kleuren om de zachtheid uit te drukken, welke overduidelijk ook op de plaat hoorbaar is. Toch is Coma veel meer dan een retro flashback naar de jaren zeventig, al laten ze overduidelijk merken dat het een invloedrijke periode is geweest.

Computernerds Georg Conrad en Marius Bubat zijn verantwoordelijk voor dit project. In plaats om zich helemaal op party’s uit te leven, sluiten ze zich in zolderkamertjes op om van gepaste afstand hun waardering te uiten en aan een prachtig dynamisch geheel te werken. Een duo welke de inspiratie uit de vooruitstrevende pionierende landgenoten van Kraftwerk en Tangerine Dream haalt. Sterker nog, er zijn zelfs nog duidelijke verwijzingen naar Michael Cretu, die met zijn hitgevoelige new age van Enigma in de jaren negentig mondiaal flink scoort. In de afsluiter is zelfs een mespuntje Propaganda te horen. Om de gemakzucht te vermijden door hier schaamteloos op aan te sluiten, past het tweetal genoeg gevarieerde elementen toe die ver buiten de grenzen van het moedergebied reiken.

Voorzichtig droppen ze er een heerlijke mellow track tussen. Man, wat werkt dit verademend! De experimentele ambient van A-Train krijgt een flinke turbo injectie doordat hier de arrogante zang er een mooie extra laagje aan toevoegt. Een huwelijk tussen dance en de om zich heen snuivende Britpophelden die eerst netjes aankloppen, en vervolgens het totaal naar zich toetrekken. Hier staat het belang van de meer op de massa gerichte dance movement centraal welke in de jaren negentig de overstap van clubs naar festivalweides maken. Het cooling down Dream Sequence rustpuntje sluit hier ontspannen op aan.

Toch blijft het jammer dat ze op het album teveel van vervormende vocalen effecten gebruik maken. Met lichte accenten is het prima te verteren, zodra het de overhand neemt werkt het irritatie op. Coma is er overigens ruimschoots in geslaagd om als volgelingen hun oude helden te vereren, zonder zich daar langdradig in vast te bijten.



  1. Snurrebassen
  2. Spiracles
  3. A-Train
  4. Dream Sequence
  5. Inside Out
  6. Bits and Pieces
  7. Minor Matters
  8. Sparkle
  9. Myopic
  10. (...)