Een nieuwe Coldplay is altijd een evenement om naar uit te kijken. Op basis van hun meesterlijke tweede album A Rush Of Blood To The Head blijven de verwachtingen bij elk nieuw album groot. Toch haalt geen één album nadien de klasse van het meesterstuk dat Coldplay een van de grootste bands van de wereld maakte.

Ook Mylo Xyloto, het nieuwe album van de band, niet. Het album klinkt zelfs wat voorspelbaar, soms zelfs wat gemakzuchtig. Iets wat je zeker niet van het vorige album Viva La Vida kon zeggen. Misschien was het de strenge bemoeienis van muzikaal meesterbrein Brian Eno, die het album een fijne ambitie mee gaf. Niet dat Mylo Xyloto nu een slecht album is, natuurlijk niet. De songs op het album klinken toegankelijk en slim gemaakt. De mannen weten heus wel hoe je aanstekelijke songs moet schrijven. Luister naar Charlie Brown, Us Against The World, Major Minus, U.F.O. en A Hopeful Transmission en je hoort Coldplay hoe je ze graag hoort.

Aan de andere kant heb je dan de al te voorspelbare stadionpop van Paradise en Every Teardrop Is A Waterfall. Ook de veel besproken song met Rihanna getiteld Princess Of China is nogal commercieel voorspelbaar. Ook de pianoballade Up In Flames beklijft niet echt. De productie is daarnaast niet altijd juist gekozen. Veel arrangementen smeren hele songs dicht. Juist als de band puur vanuit de akoestische gitaar gaat spelen hoor je hoe goed sommige songs zijn. Gelukkig is de albumafsluiter Up With The Birds dan weer prima in orde. Zo had je de band het liefst het hele albums gehoord.

Mylo Xyloto is een album waarbij je het idee krijgt dat Coldplay op safe een grote band wil blijven en de commerciële, wat voorspelbare, weg bewandelt. Nooit goed voor een band. De eerste, nogal gladde, single Every Teardrop Is A Waterfall, met zijn Jon Allen-intro, was daar al een voorproef van. Ook de natuurlijk grote hit met Rihanna zal oude Coldplay fans nu niet bepaald bekoren. Hoe Coldplay is die song nu eigenlijk? Dit had elke willekeurige band kunnen zijn die Chris Martin en Rihanna als gasten hadden uitgenodigd. Mylo Xyloto is een album dat te wisselvallig is om echt te overtuigen en je mag van een band als Coldplay toch echt veel meer verwachten.