The Spangle Maker verscheen in het voorjaar van 1984 en was de eerste Cocteau Twins-release waarop Simon Raymonde was te horen. De ep werd deels in de Palladium Studios in Edinburgh, deels in de Rooster Studios te Londen opgenomen.

The Spangle Maker liet veranderingen in het geluid van de band horen: Cocteau Twins klonk ruimtelijker dan voorheen en Liz Fraser zocht vaker de hogere registers in haar stem op. Dankzij de song Pearly-Dewdrops’ Drops zou de band aanmerkelijk grotere bekendheid krijgen. Het was niet alleen de indringende zang van Fraser die dit nummer deed opvallen; het was vooral de omlijsting die de song zijn karakter gaf: vooral de belletjes rondom de snaredrum en Simon Raymondes onontkoombare baslijn maakten dit werkstuk helemaal af. Een 29^e plek in de Britse hitlijst was het eindpunt van deze single. Zo hoog had Cocteau Twins nog niet eerder gestaan. Hier hoorde natuurlijk een clip bij maar de in een kerk geschoten video kon uiteindelijk niet op veel goedkeuring van de bandleden rekenen. De clip sloot in hun ogen niet goed aan bij de muziek en oogde te veel als een simpele promotievideo.

De titeltrack van de ep was geen ingenieuze compositie maar wel een interessante, sfeerrijke song: na het korte, typische postpunk-intro waren het de hoge dan wel diepe baslijnen en het electronic bow effect op Robin Guthries gitaar die de aandacht vasthielden tot de gitaarclimax de song definitief omhoog trok. De warme, ruimtelijke sferen van Pepper-Tree, met Frasers zang anders en hoger dan voorheen was wederom een bewijs dat de band, mede door de komst van Simon Raymonde, in korte tijd weer verder geëvolueerd was.

The Spangle Maker bereikte de eerste plaats in de Britse indie charts en was een bewijs van de groeiende waardering voor Cocteau Twins. Een waardering die later in 1984, met het album Treasure, tot grote hoogten zou stijgen.

Officiële releasedatum: 2 – 4- 1984