Verlies nooit het uiteindelijke doel uit je ogen als je besluit om muzikant te worden. Bij het Ciao Lucifer tweetal Marnix Dorrestein en Willem Wits draait het vooral om het speelplezier, een hoog fun gehalte en jezelf niet al te serieus nemen. Doordat het duo format de nodige beperkingen opeist is het Are We Even Growing Up? debuut vooral een elektronische plaat, met een veelvoud aan beats en blikken percussie. En dan kom je tot de conclusie dat je hierdoor de drumtechnieken van Willem Wits te weinig benut. Zonde? Eigenlijk wel! Het biedt Marnix Dorrestein genoeg opties om zijn kwaliteiten als gitarist op peil te houden. Opvolger Good News is organisch, zonder funk geen disco, dus waarom niet meer de nadruk op de funk leggen? Met dat dansgehalte zit het wel goed, dat kan je alleen maar uitbouwen.

Op No Work All Play is die ontwikkeling goed hoorbaar, en zo denkt pop lievend Nederland er ook over. Sterker nog, de aandacht verlegt zich tevens naar het buitenland. De aftrap van de tour is reeds in Utrecht begonnen, volgende week komen daar Eindhoven, Rotterdam, Amsterdam en Groningen bij. Daarna is het de opzet om feestend Duitsland, Denemarken, Tsjechië, Oostenrijk en Kroatië plat te spelen. Dat gaat vast lukken. No Work All Play richt zich nog sterker op die live ervaring, een geschikt visitekaartje. No Work All Play? Nou, je kan ondertussen gerust van een heuse baan spreken.

Toch heeft het nieuwe album weldegelijk een kritische So tonight I’m gonna party like it’s 1999 onderlaag. De speelse Why Do I Care? bossanova swing mijmert over een betere groenere wereld waar men bewuster met het milieu omgaat. Juist die hippie folk kopstem aanpak zorgt voor variatie en het ingeplande rustmoment halverwege de plaat. Het catchy Making Up Animals handelt over het afstraffen van de creativiteit. Het is zo spijtig dat je vanaf school voor de maatschappij wordt klaargestoomd met onzinnige feitjes waar je in het latere leven weinig aan hebt. Gelukkig ligt de tendens tegenwoordig steeds meer op de artistieke vakken. Juist door het hoge popgehalte hopen ze hiermee een jongere doelgroep aan te spreken. Terecht! Zeker nu deze regering de cultuursector zo hard aanpakt.

Het techno gabberende I Like What You Said intro schud je verder wakker, hier draait het dus vooral nog om het helemaal los gaan. Verstand op nul, en hakken maar! Het is vooral in deze track merkbaar dat Jett Rebel tot de vriendengroep van Ciao Lucifer behoort. Identieke roots, de muzikale genen waarmee ze elkaar nog steeds infecteren en uitdagen. Die wederzijdse liefde voor Prince funk domineert het dromerige All Love. Het rockende Come Home en het ritmische Caribische She’s Got the Sass bezitten juist weer dat opzwepende van retro Blues Brothers gospel.

Island is de klein gehouden Hollandse Ibiza vibe van Renesse waarna ze doodleuk Vlissingen Interlude inzetten. De Club Tropicana zoetigheid van In the Mood is een zomerse liefdescocktail, de behoefte aan een uitgebreide seksnacht. Tja, en dan zijn het ontnuchterende Clean Sheets en de verlangende Lonely Boy discofunk het logische vervolg op die vluchtige passie. De verassing zit hem echter in de staart. For Real is het startpunt van Ciao Lucifer en stamt al uit 2016. Blijkbaar heeft deze uit de hand gelopen jamsessie lang genoeg moeten rijpen om nu pas het licht te zien.