Na het uiteen vallen van Green On Red gingen gaan Dan Stuart, Chris Cacavas hun eigen weg met verdienstelijke soloprojecten. Het blijft vooral uitkijken naar nieuw werk van Chuck Prophet, de muzikant uit Californië die de afgelopen dertig jaar met een ronduit indrukwekkende reeks consistente langspelers de verwachtingen moeiteloos inlost. De  zanger gitarist toont zich een begenadigd songwriter, dat illustreert ook recent werk uit het afgelopen decennium zoals Night Surfer, maar bovenal Temple Beautiful en de voorganger Bobby Fuller Died For Your Sins.

The Land That Time Forgot komt weerom grotendeels tot stand met Klipshutz’s geïnspireerde bijdragen. De verhalen worden verteld met het ondertussen vertrouwde, ietwat nasale stemtimbre, als vanouds ondersteund door Prophets vrouw Stephanie Finch die zich naast de prominent aanwezige backing zang over het toetsenwerk verzorgt. James DePatro is eveneens van de partij met zijn uitgebreid snarenarsenaal en componeerde samen met Prophet twee songs. In het melancholische Paying My Respects to the Train, dat eveneens Kim Richey als co-auteur vermeldt, krijgt wondermooi resonerend slidewerk gezelschap van toetsenwerk. Meet Me At the Roundabout is sfeervolle akoestische folkpop.

Die treffen we hier wel meer aan maar telkens vergezeld van een volwaardige ritmesectie terwijl de gebruikelijke gitaar bas-drum line-up sporadisch uitgebreid werd met bijkomende instrumentatie. Love Doesn’t Come From the Barrel of a Gun en Nixonland surfen op aangenaam gitaargerinkel en twang en blijven al bij een eerste snelle beluistering  hangen.

Er schuilt meer in de twaalf tracks die passeren dat ontdek je in songs als de titeltrack High as Johnny Thunders en Get Off the Stage, een geniale sneer aan het adres van de zelfverklaarde ‘belangrijkste man op de aardkloot’.  Prophet gaat verder dan de persoonlijke archieven van zijn geheugen en dat levert andermaal een tijdloos en meesterlijk werkstuk op.