Christoph Irniger Pilgrim
Big Wheel Live
De Zwitserse tenorsaxofonist, klarinettist en componist Christoph Irniger Pilgrim mag dan niet direct de meest hippe naam hebben, toch heeft de jonge muzikant al heel wat muzikale ervaring opgedaan. Of het nu in triobezetting is, in kwartet, met zijn kwintet of solo, telkens weet Pilgrim met zijn muzikaliteit het verschil te maken.
Big Wheel, Irnigers’ meest recente album, is allereerst een erg warm klinkende liveregistratie. Samen met pianist Stefan Aeby, gitarist Dave Gisler, bassist Raffaele Bossard en drummer Michi Stultz treedt Pilgrim hier aan in kwintetbezetting. Zoals Irniger zelf ook aangeeft, teert zijn Pilgrim project op improvisatie. Zo kan het net als in het dagelijkse leven bij optredens van de groep echt alle richtingen uitgaan. En dat maakt het net mysterieus en spannend.
Op Big Wheel Live verkent de groep rond Irniger volop nieuwe, avontuurlijke wegen. Progressies vloeien probleemloos in elkaar over en af en toe ontwaar je een zekere zoektocht naar een climax.
Het album is voorzien van een erg aantrekkelijke en bijzonder kleurrijke hoes, die ons eraan herinnert hoe veelkleurig de muziek is. Duidelijk geworteld in jazz, hoor je deze muzikanten schijnbaar in het wilde weg hun songs spelen. Met slechts zes composities op een ruim uur tijd valt overigens meteen op dat er bijzonder veel rek zit op het materiaal dat de groep hier presenteert.
De kern van het album ligt in het vrije spel. Big Wheel werd live opgenomen en dat voel je. Iedere speler draagt vrijwel evenveel bij aan het geheel, al springt de input van gitarist Dave Gisler er met de heerlijk schurende gitaarsolo’s die hij uit zijn gitaar tovert misschien net iets bovenuit.
Zo is het haast tien minuten in beslag nemende Entering The Concert Hall een opwarmertje voor wat nog komen moet. Meteen voel je : dit is een groep die van improvisatie, van een uitweg zoeken in de chaos zijn handelsmerk maakt. En toch plooit alles erg mooi in elkaar. Organisch tot stand gekomen, vloeiend spel horen we, waarin de muzikanten elkaar ondersteunen en als collectief echt het beste uit elkaar halen.
Een van de hoogtepunten is Acid dat met een beetje inzicht te koppelen is aan Lost In Space. Beide composities geven al aan dat het Irninger & co te doen is om de luisteraar mee op reis te nemen, zonder het verhalende (Ending At The District) uit het oog te verliezen. Naast Irniger horen we ook werk van Bossard (Falling II) en pianist Stefan Aeby (Lost In Space).
In zijn geheel is dit een erg spannend album, dat een erg goede indruk geeft van deze talentvolle muzikanten en ook aangeeft dat het werk van Irninger & co het best tot zijn recht komt op een podium. Big Wheel leeft, zit vol dynamiek, energie en speelplezier. Zo overstijgt dit collectief de beperkingen van de op het album vastgelegde composities.
(De mooie hoestekst werd geschreven door onze eigen Henning Bolte)