×

Recensie

Jazz

14 januari 2013

Christian Lillinger’s Grund

Second Reason

Geschreven door: Henning Bolte

Second Reason Christian Lillinger Christian Lillinger’s Grund Jazz 4 Christian Lillinger’s Grund – Second Reason Written in Music https://writteninmusic.com

First Reason, Second Reason – slagwerker Christian Lillinger (1984) heeft voor zijn groep Grund een even speelse als eenvoudige wijze van titelgeving gevonden. In de betekenis van ‘Grund’ zit ‘basis’, ‘het diepste punt’, ‘dragende onderste laag’ en ‘reden’(‘reason’). Ook in Second Reason hebben we de twee bassisten Robert Landfermann en Jonas Westergaard en saxofonist Tobias Delius. Het ensemble is uitgebreid met vibrafonist Christopher Dell en tevens nieuw zijn pianist Achim Kaufmann, die Joachim Kühn vervangt en saxofonist Pierre Borrel, die de plaats van Wanja Slavin inneemt. Van het sextet is dus een septet geworden, een massieve bezetting voor het soort vrije muziek die Lillinger’s Grund speelt. Met vier ritme-instrumenten. Dat is nogal wat!

IMG_5975Lillinger, leerling van de saksische percussionist G. Baby Sommer uit Dresden en protegé van de gebroe- ders Kühn, is een crowd-attracting musicus uit de Berlin free-scene. Als hij speelt, drommen toe- schouwers erop af. Vanwege zijn muzikale vaardig- heid, fantasie en moed die gepaard gaan met illuster spel (zie ook op Written In Music HIER ).

Er zijn collectieve creaties, de Grund-stukken, en vijf stukken die door Lillinger geconcipieerd zijn. Grund, gründen, gründlich, grundlos, im Grunde, unbegrün- det … al die woorden die met ‘grund’ te fabriceren zijn met het bijbehorende veld van betekenissen! Grund VI, aan het begin, is zoekend, tief im Grunde, op het diepste punt van het dal. Grund VIII is explosief met schroevende bewegingen en latere uitvlakking, een soort verfrommelde Mingus. IMG_5976Grund VII heeft een myste- rieuze sfeer, een otherworldly stemming in een ge- heimzinnige donkerte. Alles komt voort uit de kleuringen van de vibrafoon–gestreken-bas-combina- tie met klarinet-stoten en –randen. Onmiskenbaar stukken met en van eigen karakter. Dat geldt in nog hogere mate voor de stukken van Lillinger zelf.

Perspektiven is een heterostructureel uptempo stuk, gejaagd en zwalpend met een bijzonder gave piano- en daarna sax-improvisatie over bas en drums heen, met mooie blazers-figuren en een mooie excursie op de vibrafoon tegen het eind. acht! begint inderdaad achtbaanachtig met hele fraaie blendings van de blazers onderling en de vibrafoon. Schnecke is een quasi-ballad met een bijzonder donkere pianoklank, gedempt, submelodieus en IMG_5978met een buried groove (à la Tequila Mockingbird). Für Pfranz is een soort treurmars en begint heel fraai. Het is ook een ravage-stuk dat weer vervormde mingusachtige trekken heeft. Ook Tom Waits zou zich erin thuis voelen. Mooi hoe saxen er doorheen blaffen. Er wordt het volle pond gegeven maar het overschreeuwt elkaar niet maar is steeds op het midden gericht waar alles samenkomt. P1 ten- slotte begint met een repetitief patroon met daarover heen de blazers met contrasterende aanpakken (vloeiende bewegingen vs. stoten). Gaandeweg krijgt het stuk overwoekerende Beefheart-trekken en tegen het einde een dominante rol voor de drums van Lillinger.

De muziek werkt met snippets uit de jazztraditie die telkens binnen een karakteristieke eigen dynamiek en kleuring op aparte manieren opnieuw in elkaar gezet worden. De groep doet dat uitermate economisch op een hoog articulatie-niveau. Ook zit in alle stukken een behoorlijke onderhuidse sense of melodism die zijn werk doet en de nodige uitwerking heeft. … op weg naar Third Reason.

RADIO concertzender ON DEMAND
First Reason

all photos Christian Lillinger Berlin Jazzfest 2012 w/Julia Hülsmann, Joe Lovano, Rolf Kühn, Greg Cohen © FoBo – Henning Bolte ©



  1. Grund VI
  2. Perspektiven
  3. Acht!
  4. Schnecke
  5. Für Pfranz
  6. Grund VIII
  7. Grund VII
  8. P1