Chris Stapleton
Starting Over
De titel en de nagenoegblanke cover suggereren een nieuwe start maar daar is weinig van te merken op de nieuwe langspeler. Stapleton blijft op het vanaf Traveller uitgestippelde muzikale parcours en dat is geen slechte zaak. Evenals bij de het in twee delen opgesplitste From A Room kwam het vertrouwde muzikantenclubje met producer Dave Cobb en enkele gerenommeerde muzikanten weerom samen in de legendarische studio A. in Nashville.
Stapleton spant de verbindingen van traditionele country en classic rock met de hedendaagse variant. Naast de alomtegenwoordige vocale backing van vrouwtje Morgane kan de zanger-gitarist op de steun van The Heartbreakers, de backingband van de betreurde Tom Petty, rekenen met inspirerende bijdragen van orgelman Benmont Tench en Mike Campbell. De gitarist wordt als co-auteur vermeld bij Arkansas, een met gierende gitaren door de bocht gestuurde roadrocker waarbij de gespierde vocale uithalen dicht bij Bog Seger komen.
In Devil Always Made Me Think Twice leunt op de drassige hoodoo swamp die we destijds bij Omar Dykes aantroffen. Joy Of My Life, een wat landerige reprise van de ballade van John Fogerty sluit daar mooi bij aan in een identieke Deep Southern sfeer. Die is eveneens sterk aanwezig in Cold een met strijkerskwartet verrijkte soulballade, opgenomen in Muscle Shoals Sound in Sheffield. You Should Probaly Leave, is een fraai, naar Memphis refererend, stukje countrysoul.
Guy Clark een andere, betreurde, favoriet van Stapleton wordt met twee interpretaties bedacht. Old Friends is een gevoelige troubadoursballade in duet met Morgane. Worry B Gone blijft op de rotsige rockende Texaanse highway, de twangende Texasgitaar wordt geflankeerd door Paul Franklin’s pedal steel die kleurt eveneens Nashville,Tn, de weemoedige afsluiter van een onthechte muzikale Outlaw met heimwee.
Watch You Burn is een op stevige riffs gebouwde uithaal naar de dolle schutter die een bloedbad aanrichtte op een countryfestival in Las Vegas en andere vuurwapen incidenten. Maar Stapleton overtuigt al even moeiteloos met Maggie’s Song, een sentimenteel in smart gedrenkt epos over een hond. Puik werk.