×

Recensie

Roots

08 maart 2011

Cam Penner

Gypsy Summer

Geschreven door: Norbert Tebarts

Uitgebracht door: eigen beheer

Gypsy Summer Cam Penner Roots 4 Cam Penner – Gypsy Summer Written in Music https://writteninmusic.com

En daar is er weer één: zo’n relatief onbekende Canadees die toch prachtige americana maakt. Zo’n muzikant die een veel groter platform verdient. Al eerder viel het ons op, hoeveel goede americana de laatste tijd ons land bereikt vanuit Canada. In dat rijtje van toen mag nu ook de naam Cam Penner gezet worden. Ook al verhuisde hij op zijn 19e naar de VS, hij is wel degelijk een geboren en getogen Canadees.

Misschien is die verhuizing dan weer wel de reden dat zijn muziek zeker anders is dan die van die eerdergenoemde Canadese namen. O zeker, ook Penner maakt americana, hij stapt alleen vaker nog iets verder van de gebaande (dus meer toegankelijke) paden. Dat maakt zijn muziek iets alternatiever. Aan de andere kant, het is toch nog wel zo toegankelijk dat zelfs de liefhebber van meer traditionele rootsmuziek Gypsy Summer nog zal waarderen.

Mocht trouwens de indruk zijn gewekt dat Penner een nieuwkomer is, dat is hij zeker niet. In 2004 maakte hij het album Get Up, in 2006 Felt Like A Sunday Night en in 2009 kwam hij met Trouble & Mercy.

Het afwijkende van Penner’s muziek zit onder meer in de ritmes, in de manier waarop hij gebruik maakt van instrumenten en ook ‘gewoon’ doordat de nummers compositorisch niet standaard ‘rootsy’ zijn. Zo begint dit album overigens nog wel, met Driftwood. Dat nummer is zelfs behoorlijk country, vooral door de mondharmonica. Dit is niet het enige instrument dat Penner op dit album bespeelt, hij is ook nog verantwoordelijk voor het geluid van de akoestische en elektrische gitaar, bas, toetsen, percussie en ja echt waar, van de drumcomputer. Schrik niet, nergens klinkt het ‘plastic’ en sowieso, Gypsy Summer kent ook een ‘echte’ drummer met een ‘echt’ drumstel.

https://www.youtube.com/watch?v=Q_n6uxLSBEI

Dit eerste nummer roept muzikaal gezien vergelijkingen op met ‘die andere Canadees’, Neil Young. Penner’s stem doet door het ietwat mystieke geluid af en toe denken aan weer heel iemand anders, namelijk aan die van onze zuiderbuur Ozark Henry. Hoewel de verschillen ook wel degelijk te horen zijn: Penner zingt bijvoorbeeld met meer accent en heeft ook een lichte countrysnik. Ook zijn muziek is zeker anders, hoewel hier ook een overeenkomst is: voor allebei geldt dat die erg veel sferen kent.

Bij Penner komt dat onder meer, doordat hij per nummer maar weinig akkoorden gebruikt, maar wel zorgt voor veel invulling per akkoord. Dat gebeurt door middel van effecten als delay (echo) en volume, door middel van loopjes binnen de akkoorden en ook door instrumenten binnen zo’n akkoord net een extra nuance te laten brengen.

Penner kan ook erg sober en ingetogen spelen, zoals op het akoestische, melancholische Cool Cool Nights. En als dat nummer wordt genoemd, dan mag het volgende  nummer, Hour Of Need, niet ontbreken. Dit is een tearjerking mooie ballad, erg indringend door het spel van de violen en door de overtuigende, geëmotioneerde zang van Penner. En ach, als we toch bezig zijn, Flesh & Bone dat daarna komt, is zo’n nummer dat ondanks een eenvoudig thema (geaccentueerd door een akoestisch gitaarloopje) toch veel positieve indruk achterlaat.

Daarna komt het geweldige uptempo My Love & I, waarmee Penner het traditionele overboord gooit en overstapt op hippe alt-country. Wat een lekker nummer zeg, met dat afwijkende drumritme, de opzwepende toetsen en de heerlijke funky gitaar en basgitaar. Wat een heerlijke verrassing! En om maar te benadrukken, dat je zo vier compleet andere nummers op rij te horen krijgt, die toch wel hoorbaar van eenzelfde persoon afkomstig zijn. Dat getuigt van een knappe veelzijdigheid!

Het album telt in totaal elf nummers en hoewel vaak en kritisch beluisterd, iets negatiefs is nog altijd niet gevonden. Nee, dit is echt een geweldig album dat aandacht verdient. En niet alleen het album, Penner is binnenkort namelijk in Nederland. Gypsy Summer op schijf maakt heel erg benieuwd naar hoe dit live gebracht gaat worden. Gelukkig valt er het hele land door wat te kiezen:
07-04: Theater De Wegwijzer, Nieuw en Sint Joosland
09-04: WV-HEDW, Amsterdam
10-04: Cultureel Podium Roepaen, Ottersum
11-04: Meneer Frits, Eindhoven
14-04: Papenstraattheater, Zwolle (uitverkocht)
16-04: Kiehool, Burgum
17-04: Café De Amer, Amen



  1. Driftwood (5:20)
  2. Gypsy Women (4:17)
  3. Ghost Car (3:14)
  4. Cool Cool Nights (3:50)
  5. Hour Of Need (3:43)
  6. Flesh & Bone (3:57)
  7. My Lover & I (5:24)
  8. Hey My My My (4:30)
  9. Throw Your Hands Up (3:55)
  10. Driftwood (Reprise) (2:19)
  11. Come As You Are (3:54)