×

Recensie

Alternative

07 september 2022

Built to Spill

When the Wind Forgets Your Name

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Sub Pop

Built to Spill - When the Wind Forgets Your Name
When the Wind Forgets Your Name Built to Spill Alternative 4 Built to Spill – When the Wind Forgets Your Name Written in Music https://writteninmusic.com

Als je het eerbetoon aan Daniel Johnston uit 2020 niet meerekent, is dit het eerste album van Built to Spill in zeven jaar tijd. De band uit Idaho maakte vooral naam in de periode 1994-1999 maar is eigenlijk nooit langdurig van de radar verdwenen. Dit When the Wind Forgets Your Name is de tiende studioplaat.

De wat logge opener Gonna Lose combineert zware gitaren met een typische pakkende, dwarse zangpartij van frontman Doug Martsch. De sfeer verandert met Fool’s Gold: hier zijn het strijkers en slepende gitaren die de aandacht opeisen, is Martsch’s zang minder priemend en is er bij hem het besef ‘Fool’s gold made me rich for a little while… Just a drеam’. Hierna graaft hij nog wat dieper en is er existentialistische vertwijfeling op de stevige, donkere poprock van Understood: ‘The blind can see and the deaf can hear / Finding out what is my greatest fear’ en ‘You wanna move around and you wanna stay still / You wanna have a life, but not too real’.

Een van de prijsnummers is Elements, een ijl, stemmig sfeerstuk waar de zang als een mistflard doorheen krult. Het voorbijtrekkende orgel is een mooie smaak- en sfeerversterker. ‘You know there’s something wrong / You feel the wind at your back / It makes you feel so bold / But when the wind forget your name the world can be so cold’. Toch lijkt er aan het einde van de song een andere, wenkende wereld in beeld te komen.

Spiderweb de jongste single. Hier en daar duikt de invloed van Dinosaur Jr. op. Niet zo verrassend, gezien de voorliefde van Built to Spill voor die band en de tours die beide groepen deden en nog steeds doen. Never Alright is een interessante uptempo track die veel ruimte laat aan sfeerrijke passages, waardoor het nummer uiteindelijk prettig breed en diep gaat. Ook Alright, dat als een lichtelijk melodramatische ballad start, wint gaandeweg aan substantie, tempo en kracht.

Zo weet Built to Spill toch weer een behoorlijk voedzaam album neer te leggen. Iets wat de band natuurlijk wel vaker heeft gedaan, de afgelopen pakweg dertig jaar. Eigenzinnige indierock met echo’s van Flaming Lips, Mercury Rev, Neil Young en Dinosaur Jr. en teksten die blijven hangen. Het afsluitende Comes A Day is exemplarisch. Hier serveert Doug Martsch op de valreep nog een dot veelkleurig en geestverruimend gitaarwerk. Dit alles als omlijsting van een flinke lap tekst vol lezenswaardige passages, zoals: ‘You say it’s lonely at the top for you / Well it’s lonely a t the bottom too, it’s just more crowded’ en ‘Well we think we know a lot of stuff / But this knowledge is really rough / We can read and write just enough / To lie about it’.



  1. Gonna Lose
  2. Fool's Gold
  3. Understood
  4. Elements
  5. Rocksteady
  6. Spiderweb
  7. Never Alright
  8. Alright
  9. Comes a Day