#desatino is het geheel instrumentale debuutalbum van Bruno Chaveiro, bespeler van de Portugese gitaar, het fado instrument bij uitstek. Nog niet eerder heb ik een album gehoord met alleen maar Portugese gitaar. Je zou het kunnen vergelijken met een album met bijvoorbeeld alleen flamencogitaar. En #desatino is werkelijk een schitterend album.

Chaveiro werd geboren in Morges, een klein stadje in Zwitserland, uit Portugese ouders. Op 15 jarige leeftijd begon hij Portugese gitaar te spelen. Hij vestigde zich in 2007 eerst in Évora en in 2011 in Lissabon waar hij begon te spelen in diverse fado huizen. Hij heeft gewerkt met fadista’s als Cuca Roseta, Ana Laíns, Carminho, Celeste Rodrigues (de zuster van Amália), Fabia Rebordão en Misia.

Chaveiro ziet dit album zelf als een autobiografie, uitgedrukt in muziek. De eerste track Saudades laat al meteen zijn prachtige romantisch aandoende spel horen dat wordt aangevuld door de elektrische gitaar (Eduardo Espinho). Die geeft net iets meer diepgang aan dit nummer dat je als luisteraar in gedachten in de straten van Alfama, de fado wijk van Lissabon, laat vertoeven. Zeker als je daar zoals schrijver dezes vaak bent geweest. Aan het album werken verder mee: Flávio Cardoso, João Domingos (viola/Spaanse gitaar), André Moreiro, José Ganchinho (bas), Ivo Martins (percussie). En als speciale gasten Custódio Castelo en Carlos Lopes.

Aan het door Custódio Castelo geschreven Dança em Tango geeft de klankkleur van de accordeon (Carlos Lopes) extra cachet. Zoals de titel al suggereert geeft Chaveiro aan deze track een ritmische tango twist. Simplesmente zou je het beste aan de Taag kunnen horen, aan die prachtige traag dansende Taag, de rivier die door Lissabon stroomt. Maar aan een rustige gracht in Leiden, Amsterdam of andere Nederlandse stad zal het even mooi klinken. Fado Pereiró is een track met diverse fraaie tempo wisselingen, zoals je vaak kunt horen tijdens guitarrada’s van fado zangeressen en zangers.

In Antigamente schittert Custódio Castelo, de meester van de Portugese gitaar, die Amália Rodrigues, Mariza, Mísia en Cristina Branco begeleidde. Het is zeer bijzonder dat Castelo als zeer ervaren musicus meewerkt aan dit album van een van de meest veelbelovende jonge bespelers van de Portugese gitaar. Valsa em Si is een snelle Portugese wals waarna Chaveiro in Nocturno gas terugneemt. En mooi afsluit met Variações em Ré en Guitarra Perdida dat heel rustig begint met André Moreira’s bas waarna Chaveiro zijn Portugese gitaar weer weldadig laat sprankelen.