Tijdens de release van Western Stars werd het al aangekondigd en enkele maanden later met de de soundtrack van de bioscoopversie nog eens bevestigd, er was nieuw werk van Bruce Springsteen met The E Street Band op komst en er zou een tournee volgen komende lente. Die plannen zijn ondertussen genadeloos gefnuikt door de woekerende pandemie. Het album komt nu nauwelijks enkele weken voor de presidentsverkiezingen en een maand na Springsteens 71^ste verjaardag uit.

Letter To You de twintigste langspeler en het eerste volwaardige werkstuk met nieuw werk met the E Street Band sinds het uit 2009 daterende Working On A Dream, kwam in Stone Hill, de huisstudio op de paardenfarm van Springsteen in New Jersey. Met productionele ondersteuning van Ron Aniello en de voltallige  E Street Band werden een dozijn tracks opgenomen.. In amper vijf dagen in november werd de klus geklaard terwijl sneeuwvlokken de omringende landerijen met een wit tapijt bedekten.

Naast de negen recente songs is er ouder werk afkomstig van een demo die de destijds 22-jarige troubadour aan zijn ontdekker John Hammond in 1972 voorstelde, het debuut Greetings From Asbury Park volgde een jaar later. Die drie songs  en het nieuwe materiaal werden live en nagenoeg zonder overdubs ingeblikt. If I Was The Priest  werd al in ’74 opgepikt door Allan Clark, die met The Hollies eveneens The 4th Of July Asbury Park (Sandy) coverde. Janey Needs A Shooter herinneren we van de bijzonder vrije interpretatie die Warren Zevon veertig jaar geleden als Jeannie Needs A Shooter debiteerde in een bijtende stevig rockende versie die nu een krachtige repliek krijgt met gespierde meerstemmige zang en rauwe harmonica uithalen, het herinnert sterk aan de periode van Darkness On The Edge Of Town. De oorspronkelijke Dylaneske ballade Song For Orphans wordt naar aanstekelijke folkrock getransformeerd met rollende piano, snerpende slide gitaren, harmonica en uitbundige vocale backing.

Zo’n twee jaar geleden kreeg Springsteen tijdens een van zijn soloshows op Broadway een gitaar van een fan. Met dat instrument werd vorig jaar in april, met uitzondering van het oudere Rainmaker, nieuw werk  gecomponeerd. Daarbij wordt uitvoerig in de achteruitkijkspiegel gekeken en stilgestaan bij goede vrienden en familieleden die wegvielen. “Everything dies, that’s a fact, but maybe everything that dies someday comes back”. Woorden uit  Atlantic City die naar sterfelijkheid refereren, samen met ouderdom een thema dat vaak opduikt in Letter To You. In het akoestische One Minute You’re Here wordt dat meteen aangesneden met haast prevelende klaagzang op synthesizerstrings.

Na die wat weifelende, ingetogen opener komt de band op temperatuur met de vertrouwde rockende soundtrack en breaks. Die massieve drumroffels van Max Weinberg en Gary Talents pulserende bas, de combinatie van de piano en glockenickenspiel van Roy Bittan met orgelpartijen van Charles Giordano, de vervanger van de betreurde Danny Frederici. Het is de onnavolgbare, herkenbare basis waarop The Boss en zijn compagnons Steven Van Zandt en Nils Lofgren hun stevige snarenspinsels ontvouwen. Felle saxscheuten van Jack Clemons, de neef van ‘The Big Man’ Clarence die in 2011 overleed, complementeren de line-up, waarin ook Patti Scialfa haar man bijstaat. De E Street band blijft een comfortabele en inspirerende muzikale fundering  bij de verhalen, getuige het meeslepende Letter To You en een hels rollend Burnin’ Train’ met die priemende gitaren en galopperende percussie. De piano geeft het tempo aan in The Power Of Prayer, in de melancholieke ballade House of a Thousand Guitars komt er naast de aanzwellende drumbeat donker twangend gitaarwerk bij.

Last Man Standing is een ode aan The Castilles, de band waarin hij tijdens zijn jeugdjaren figureerde. Na de dood van zanger George Theiss in 2018  besefte Springsteen dat hij de enige overlevende van dat jeugdbandje is. In Ghosts  passeren die andere, onderweg ontvallen muzikale strijdmakkers. Actuele thema’s komen met uitzondering van zijdelingse verwijzingen in Rainmaker nauwelijks aan bod het gaat meer dan ooit over Springsteen zelf en de muziek die hier alle ruimte krijgt in een overweldigende, niet van bombast  gespeende soundtrack die haast even imposant klinkt als op stadium podia, op maat gesneden voor de fans van het eerste uur.