Nadat het uit Washington afkomstige dance georiënteerde Harrison Mills en Clayton Knight duo in 2012 onder de schuilnaam Odesza de wereld met hun futuristische grootschalige droomsound op het overdonderende Summer’s Gone wakker schudden gaat het heel erg snel. Vanaf het radiovriendelijke In Return staan artiesten trappelend in de rij om hun medewerking aan de zeer relaxte dansbare albums te verlenen waarmee ze het clubcircuit veroveren. De interesse wordt tevens bij de Australische deephouse producer Golden Features gewekt, die Falls van A Moment Apart onder handen neemt en er een geslaagde remix van maakt. Voor de buitenwereld lijkt het erop dat dit een eenmalige samenwerking betreft, maar achter de schermen werken ze in alle stilte aan Bronson.

Bronson is de overtreffende trap van het commerciële Odesza geluid. Foundation vindt zijn oorsprong in de psychedelische jaren zeventig progressieve Pink Floyd rocksound. Steeds harder nemen oorverdovende beats het over om uiteindelijk het prehistorische muziekmonster te verzwelgen. Ondanks de duistere sfeer zitten de eerstvolgende tracks nog overduidelijk in het Odesza verlengde. Gastzangeres Laura Bettinson van popband Ultraísta voegt een heerlijke hittegolf aan Heart Attack toe. Ook Gallant brengt met zijn hitgevoelige zang een eigen gouden randje aan de Know Me single.

Het aardedonkere Bline gaat al een stukje dieper de duisternis in, het is wachten tot halverwege die donkere technowolken het in Vaults definitief overnemen. Dit sleutelnummer vormt als eerste single de poort naar het meer industriële vervolg. En dan wordt het pas echt interessant. Je stapt de futuristische Stargate binnen en beland in een paralelwereld die bewoond wordt door roestende percussie welke zo van de schroothoop komen, omlijst door in een ver stadium gemuteerde zangpartijen.

Tense is beangstigend en slopend, heftige bestuurde beats vallen als ruimteschepen in een vintage Atari computerspel je gehoor aan. Heerlijke tegendraadse toekomstgerichte orgelpartijen geven dit drie minuten durend schouwspel nog meer kracht. Heel eventjes zijn daar in het rustgevende Call Out eighties new wave discobal glinsteringen, welke vervolgens door het langzaam huilende, vernietigende Contact synth explosies verzwolgen worden. Het loeizware Keep Moving transformeert zich onder genot van dreigende vocalen tot een nachtelijke clubklassieker, die zeker in de latere nineties goed zal scoren.

Dit alles in dienst van het overweldigende universele Dawn eindspel waar Orlando Tobias Edward Higginbottom als zijn alter-ego Totally Enormous Extinct Dinosaurs geïntroduceerd wordt en Bronson weer down to earth belandt. Hiermee is de cirkel rond en zitten we weer dichtbij de sound waarmee de plaat begint. Bronson is een geslaagde samenwerking tussen Odesza en Golden Features, welke vooral tijdens het tweede gedeelte van de plaat zeer boeiende resultaten oplevert. De rest sluit net iets teveel bij het bekende geluid van Odesza aan.