De eerder dit jaar vrij gegeven samenwerking tussen alleskunner Brian Eno en Underworld zanger Karl Hyde mocht een grote verrassing genoemd worden. Hoe gelijkgestemd zijn de mannen en wat kunnen ze samen wat ze niet op eigen kracht kunnen?

Brian Eno is de laatste jaren zo ongelooflijk actief dat je het idee hebt dat hij alleen maar muziek aan het maken of aan het produceren is en eigenlijk niet slaapt. Karl Hyde lijkt het met Underworld (samen met Rick Smith) een stuk rustiger te hebben maar is solo wel aan de weg aan het timmeren. Zijn eerste solo album Edgeland van april dit jaar, was echter nog geen groot succes. De samenwerking met Eno geeft Hyde de kans zich te revancheren.

Someday World, dat ontstond toen Eno Hyde uitnodigde in zijn studio om naar wat losse flarden muziek te luisteren, is vooral een popalbum met veel electronica geworden. Het album bevat composities die qua structuur als echt doortimmerde songs in elkaar zitten maar door de inbreng van de creatieve geesten van Eno en Hyde natuurlijk wel in spannende lagen is opgebouwd. Het duo, dat in de studio de jonge producer Fred Gibson als belangrijke compagnon had, bouwt over de steeds spannende, op Afrikaanse leest geschoeide, ritmes met de levens beschouwende teksten van Hyde opvallende songs op.

Eerste single Daddy’s Car was daar al een sterk voorbeeld van. Een uitstekende song als A Man Wakes Up nog meer. Het op de zware bas van Massive Attacks’s Angel fraai opgebouwde Mother Of A Dog en de prima songs als Witness, Who Rings The Bells en When I Built This World zijn al net zo sterk. Met 9 lange songs is Someday World een ware luistertrip geworden. De 3 mannen hebben met heel veel instrumenten (zie ook de foto’s in het boekje), vermengd met spannende electronica, fraaie klankkleuren weten te creëren die de praatzang van Hyde, die beter dan ooit klinkt, een warme basis geeft.

Someday World is een album dat je in eerste instantie misschien teleurstelt omdat de verrassing over een geheel nieuw en ander geluid niet daar is. Als je echter de tijd neemt om het album vaker te beluisteren raak je steeds meer begeesterd door de composities en de immer spannende lagen die de mannen in de songs hebben aangebracht.