Brent Cobb is afkomstig uit Georgia en groeide op in een kroostrijk gezin, vader speelde na zijn dagtaak in een rockgroep en zo belandde Brent tijdens zijn kinderjaren op het podium. Een ontmoeting met een andere, niet ongetalenteerde, muzikant is cruciaal. Dave Cobb, ondertussen een gereputeerd producer en sessieman in Nashville, zet samen met Shooter Jennings zijn neefje in LA op de juiste countrytracks. No Place Left To Leave toont in 2006 al een meer dan beloftvol songwriter. In Nashville worden Cobb’s songs opgepikt  door Luke Bryan, Miranda Lambert en talloze anderen. Zijn hart blijft bij het rurale leven in Georgia zoals Shine On Rainy Day en Providence Canyon uitvoerig illustreren met verhalend werk dat eerder aanleunt bij Americana dan traditionele countrystuff.

Inmiddels verblijft Brent samen met zijn gezin al een tijdje in Georgia, voor de opnamesessies week hij uit naar Durham in de aangrenzende staat Noord Carolina. Bij een ervaren producer Brad Cook vindt hij steun en de ruimte voor zijn songs, intimistische conversaties met de luisteraar in een sober geïnstrumenteerde context die herinneren aan

De akoestische gitaar geeft de toon aan in Keep ‘Em On They Toes een orgeltje zorgt voor wat warmte. “I was told not long ago that I can’t talk the way I do, singers shouldn’t share their current affairs or worldly views”, de openingsfrase van Shut Up And Sing wandelt op een droge drumbeat en lome tic tac gitaar. Verschroeiende, ontspoorde harmonica uithalen en fiddle zaaien enige twijfel en onrust. Vervolgens gaat Brent ontspannen verder met wat hij het best kan en leerde van zijn honk tonk heroes. Verhalen over zijn situatie en omgeving worden in poëtische songs verwerkt zoals Sometimes I’m A Clown.

We luisteren, ademloos verder, tijdens This Side Of the River en het op mandolinetonen  passerende When You Go duiken panorama’s op van weidse landschappen in ongerepte natuurgebieden waar de muziek en gezangen van oudere troubadours de stilte nauwelijks overstijgen.

Het ritme wordt wat opgepookt met stevige picking in Dust Under My Rug en voor de sombere op een dreigende snarenslide gedebiteerde onheilspellend realistische beschouwingen van When You Go. “They say the world is ending again, everyone’s busy defending their sins, I’m just sitting here pickin’ out a ditty”, horen we in The World is Ending. Het past wonderwel in het huidige, door een pandemie verscheurde, tijdsgewricht maar werd al een tijdje geleden opgetekend.   

Het zegt veel over de gezonde, nuchtere attitude van Brent Cobb die weerom charmeert met kleine verhaaltjes in spaarzame muziekjes die onveranderlijk groots klinken. Uiteraard genieten eenzame luistersessies de voorkeur.