×

Recensie

Jazz

06 september 2021

Bram Weijters' Crazy Men

The Return

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: sdban

The Return Bram Weijters' Crazy Men Jazz 4 Bram Weijters’ Crazy Men – The Return Written in Music https://writteninmusic.com

Een wel heel interessant project is Bram Weijters’ Crazy Men. Met hun tweede album The Return duiken ze wederom diep in de Belgische jazzarchieven om met herboren versies naar buiten te komen.

Eigenlijk startte het project met de heruitgave van Koen de Bruyne’s 1974 klassieker Here Comes The Crazy Men! Al jaren een ware collector kwam het album via het befaamde Gentse sdban in 2015 opnieuw op vinyl uit. De experimentele jazz die op het album staat inspireerde de Antwerpse toetsenman Bram Weijters om met zijn eigen Crazy Men het album Here They Come op te nemen en in 2019 uit te brengen. Een album waarop hij tracks van De Bruyne, Marc Moulin en Michel Herr bewerkte voor zijn eigen band.

Het project en album kreeg zoveel handen op elkaar dat er een vervolg gemaakt werd dat nu onder de titel The Return in de winkels ligt. Met een iets gewijzigde band (naast Weijters Sam Vloeimans op trompet, Andrew Claes op tenorsax, EWI, basklarinet en electronics, Toine Thys op tenorsax, Vincent Brijs op baritonsax, vooral Gerben Brys en Dries Laheye een klein beetje op bas en Steven Cassiers op drums) heeft Weijters weer een puike collectie songs uit de rijke Belgische muziekhistorie geselecteerd.

Deze keer zijn dat gitaarlegende Philip Catherine, Placebo, Palle Mikelborg, Bob Porter, Jack van Poll en Cos en Weijters de referenties. Weijters schreef met zijn band zelf een aantal aansluitende stukken om het album te vervolmaken. Verrassend genoeg zijn aan het album ook twee bewerkingen van stukken van Bill Frisell (één van Frisell zelf, één samen met Porter) toegevoegd.

The Return is wederom een heerlijke plaat geworden waarop een geweldig spelende band de vele klassiekers in een nieuwe arrangement van nieuw elan voorziet. De zeventiger jaren jazz-rock spirit van de meeste composities vindt een nieuwe vorm in opzwepende uitvoeringen die met veel gretigheid en spelplezier zijn opgepakt.

The Beginning, dat met zijn uitdagende muzikale lijn klinkt als één lang intro, is de perfecte instap voor een bruisend Nineteen Seventy Fourths waarin psychedelica en avontuurlijke jazzy dwarsheid zich ideaal mengt met groove. Die eerste twee stukken worden gelijk gevolgd door de vier eigen stukken van Weijters die op dit album te vinden zijn met The Silver Eye als kort intermezzo naar het ronduit fantastische Pathetic Sounds (niet te verwarren met Koen de Bruyne’s Pathetic Dreams van hun eersteling). Wederom dat verrukkelijk gezochte avontuur dat hier de boventoon voert boven een adembenemende groove. Met Weijters prominent achter de piano sluit het drieluik met The Silver End fraai af.

De toon is met deze composities gelijk goed gezet. The Return is zo’n album waar enige mate van muzikale voorspelbaarheid gewoonweg niet voorkomt. Zoals je gelijk ook weer kunt horen op het korte ‘intro’ Planes en de hilarische bandvoorstelling Objíždka, die eigenlijk als tussen ‘intro’ dient voor het echte Planes, een compositie geschreven door Marc Moulin bekend geworden via zijn band Placebo.

Met een mooie atmosferische Chian Mai (Porter), een erg fraaie versie van Carol, de ‘aangekondigde’ sterke uitvoering van Michel Herr’s Nasca en een strak tegelijk dik groovend, zeer overtuigende gespeeld Tranvested Express/Postaeolian Train Robbery (met fijne radio tekstfragmenten gelardeerd) zijn al net zulke geweldige composities en opbeurend avontuurlijke exercities.

Een nieuwe hoogtepunt zit verstopt aan het einde van het album met Chief Of FreenBean/Oh Boy. Frisell en Porter schreven het eerste gedeelte samen, Frisell het laatste stuk. (PS. Zowel Frisell’s Carol als Oh Boy zijn afkomstig van de 1979 gem Oh Boy van Steve Houben en Mauve Traffic). In de handen van Bram Weijters Crazy Men krijgen de tracks een welhaast definitieve versie. Met een fijn gedragen Reine De La Vallée sluit het album in stijl af.

The Return is een erg fijn vervolg op Here They Come van twee jaar terug en een plaat van een band die je dolgraag weer op het podium wil zien. Uit die wetenschap gesproken: Hoe goed deze plaat al is, zoveel beter zullen deze bewerkte composities live weer gaan klinken.

Kant A:

  1. The Beginning
  2. Nineteen Seventy Fourths
  3. The Silver Eye
  4. Pathetic Sounds
  5. The Silver End
  6. Planes (intro)
  7. Objí?dka
  8. Planes
  9. Chiang Mai

Kant B:

  1. Carol
  2. Nasca
  3. Transvested Express / Postaeolian Train Robbery
  4. Chief Of Freen Bean / Oh Boy
  5. Reine De La Vallée