Het uit Helsinki afkomstige Bowman Trio had drie jaar geleden de primeur om met hun gelijknamige debuut het eerste album op het destijds vers gestarte We Jazz Records uit te brengen. Met Peristence brengen ze nu hun tweede album uit.

Dat het jonge trio, Sami Nummela (drums), Tomi Nikku (trompet) en Joonas Tuuri (bas), fijn aan het doorgroeien is kon je op basis van hun liveoptredens al opmerken, maar dat ze nog veel harder gegaan zijn bewijst hun tweede album.

Luister naar openingstrack Willows en wat een heerlijk spelend trio hoor je. De sfeer is puur en klinkt als live opgenomen: rauw. Opvallend is daarbij dat het drummer Nummela is die acht van de negen composities schreef en trompettist Nikku de overblijvende.

Peristance is zo’n plaat (ja, natuurlijk moet je het vinyl hebben) die je ongemerkt vaak opzet. Dit is jazz op z’n onopgesmuktst. Alsof er een trio bij je in de kamer speelt dat heerlijk vrij zijn muzikale wegen vindt. Met het heerlijk spelende ritmetandem Tuuri (wat een verrukkelijk los spelende bassist is dat toch!) en Nummela is de basis avontuurlijk en uitdagend. Nillu geeft met zijn emotievolle spel de kleur aan elke compositie.

Veel te veel fijne tracks op dit album. Van de opwinding van de albumopener en de dikke groove van The Chase of de wel heel fijne titeltrack. Maar juist ook in meer ballade gerichte stukken als Badwater, Mac Elliot en Mä en Jaksa klinken vol emotie. Om daar het de prachtige albumafsluiter Sista Sommardagen nog eens overheen te gaan.

Wat een heerlijk trio is Bowman Trio. Jonge gasten die jazz in alle vrijheid spelen en daarmee optimaal indruk maken. Peristance geeft in alle facetten aan dat Bowman Trio heel snel deze kant op moet komen om de clubs lekker los te spelen.