Voor trouwe lezers van deze rubriek in WiM is Bobbo Byrnes geen onbekende, de rootsman verkaste destijds met zijn vrouw Tracy van Boston naar California waar ze onder de naam Fallen Stars musiceerden. Bovendien figureerde het echtpaar in Riddle In The Stars samen met Ben Riddle, een muzikant uit Australië die op zijn beurt wel eens opdook bij Byrnes’ soloprojecten zoals Motel Americana en Two Sides of This Town op SeaGreenNumber5 was Tracy nog van de partij als bassiste en backing zangeres.

Bobbo profileerde zich eerder al als multi-instrumentalist en gaat nu nog een stapje verder, tijdens een solotournee in Europa kreeg hij de kans om in de monumentale Hansa Studio. In dezelfde ruimte nabij de voormalige Berlijnse muur waar Bowie, Iggy Pop, Nick Cave,U2, David Sylvain en talloze andere pop- en rockhelden geschiedenis schreven met iconisch werkstukken die tot de favorieten van de singer-songwriter behoren, stelde hij zijn akoestisch instrumenten op.

Gitaar, banjo en e-bow aangevuld met een delay pedaal vormen het instrumentarium. Het op driftig, ritmisch snarenwerk evoluerend The Cold War is geschreven door Warren Sroka, de man achter Wires in the Walls, en opent hier bijzonder toepasselijk. De herfstige titeltrack, wondermooie instrumentale folkgetinte Lo-fi die naadloos overloopt in Untiteled. House Of Cards is eveneens in Berlijn opgenomen, Byrnes pevelt “in this place I wanna be”.

Onlosmakelijk verbonden met die magische plek is Bowie’s uit het plaatse opgenomen Heroes dat samen met Low en Lodger de ‘Berlijnse trilogie’ vormt, selecteerde Byrnes de titeltrack. Zo’n in het collectieve muzikale geheugen gegrift monument is uiteraard nimmer te evenaren, de persoonlijk interpretatie met bijhorende klankeffecten mist evenwel zijn uitwerking niet.

De Europese tour leidde ook naar Ierland, in Dublin nabij de Liffey rivier bevindt zich de Windmill Lane Studio waar good folks als Van Morrison, Phill Lynott, in het verleden passeerden dat werkte inspirerend voor de sessie. Crooked Jack is van folkman Domonic Behan afkomstig en verhaalt de lotgevallen van Britse en Ierse gastarbeiders die in harde omstandigheden stuwdammen bouwden in de Schotse Hooglanden. Daarnaast worden we verwend met beklijvend songwerk zoals The Sea en Too Many Miles dat eveneens die ongrijpbare sfeer van de Groene Eilanden uitademt.