×

Recensie

Roots

31 augustus 2020

Bobbie Gentry

The Delta Sweete (deluxe vinyl)

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: Capitol

The Delta Sweete (deluxe vinyl) Bobbie Gentry Roots 4.5 Bobbie Gentry – The Delta Sweete (deluxe vinyl) Written in Music https://writteninmusic.com

Bobby Gentry’s The Delta Sweete, uitgebracht in 1968, is typisch zo’n plaat die in beperkte kring over de jaren een legendarische status opbouwde. Toen de mannen van Mercury Rev, met veel voorname gasten, vorig jaar met hun tribute album Bobbie Gentry The Delta Sweete Revisited een onverwachte hit scoorden en alle aandacht op het album gooiden, kon een heruitgave natuurlijk niet uitblijven. Op zowel CD als vinyl is sprake van een dubbele versie met vele extra’s. Wij pakken de vinylversie, altijd natuurlijk de fijnste, hier op.

Na haar debuut Ode to Billie Joe, uitgebracht in 1967, wat een daverend succes werd en 4 weken op de nummer 1-positie in thuisland Amerika belandde en Gentry 3 Grammy’s opleverde, was The Delta Sweete een jaar later haar tweede album. Het was het album waarop ze haar jeugd in de Mississippi delta omschreef. En dat gebeurde in een muzikaal avontuurlijke en ambitieuze omgeving waarover haar wat rokerige soulfulle stem waanzinnig mooi klonk.

Rijk gearrangeerd met strijkers en blazers en met Gentry die verder ongeveer elk instrument bespeelt (piano, gitaar, banjo, bas) is The Delta Sweete een geweldig muzikaal statement dat terecht vele volgers kent. Het is ook na zoveel jaren nog steeds een waar ontdekalbum waarop folk, blues, country, soul in een warm bad van rhythm & blues wordt gelegd. Voortreffelijk bij elkaar gebracht door producer Kelly Gordon.

Van de twaalf songs op het album schreef Gentry er zelf acht en koos ze songs van Luther Dixon, Mose Allison, John D. Loudermilk en Doug Kershaw om het album te vervolmaken. Een perfecte keuze die haar talent meer dan prima weergaf. En veel heerlijke songs ook.

Albumopener Oklona River Bottom Band, de prachtige ballad Mornin’ Glory, het swingende en door gospel gedreven Sermon, de geweldige remake van Tobacco Road, het rijk gearrangeerde psychedelisch klinkende Penduli Pendulum, het fraaie folky Jesse ‘Lisabeth, het schitterend soulfulle Refractions en de wel heel erg mooie  ingetogen afsluiter Courtyard.

De teksten verhalen over de liefde, vooral vanuit een vrouwelijk perspectief en het hopen op de man die echt van haar houdt om de juiste redenen, familierelaties en situaties en omschrijvingen van het landschappelijke omgeving. Allemaal gebaseerd op eigen ervaringen en verlangens.

The Delta Sweete is twaalf songs raak. Volledig raak. Persoonlijk, muzikaal super divers, avontuurlijk, eigenlijk alles wat een goed popalbum nodig heeft. Een tijdloos album is The Delta Sweete daarentegen zeker niet. Wel een verrukkelijke terugblik op de rijke laten jaren zestig waar avontuur in muziek zoeken nog een logische keuze was.

Vreemd genoeg werd het album bij uitgave geen groot succes, ondanks het feit dat de pers erg enthousiast was en het album beter achtte dan haar zo succesvolle debuut (dat zelf het vermaarde Sgt. Pepper van de eerste plaats duwde). Okolona River Bottom Band en Louisiana Man waren de singles die het album wederom naar de top van de charts moesten tillen. Maar dat gebeurde dus niet. Eigenlijk stierf het album een geruisloze dood.

Gelukkig werd het album met de jaren steeds weer opnieuw ontdekt en door andere muzikanten weer vol in het licht gezet. En gaf Mercury Rev uiteindelijk vorig jaar de aanzet tot deze erg mooie heruitgave die nu op een aparte plaat ook nog eens tien niet eerder uitgebrachte opnamen kent.

Veel albumtracks komen hier in een kale, alleen gitaar en zang, demoversie voorbij (Mornin’Glory, Sermon, Jessey’ Lisabeth, Refractions en Lousiana Man), met daarnaast een instrumentale versie van Okolona River Bottom Band. Het meest interessant zijn natuurlijk een demoversie van het niet eerder uitgebrachte The Way I Do en een fijne uitvoering van het standard Feelin’ Good die het album niet haalden. Ook een spetterende en fascinerende andere versie van Mississippi Delta (een song afkomstig van het debuut) en The Seventh Son maken deze tweede plaat een wervelende aanvulling.

De gelimiteerde deluxe vinyl-editie bevat dus één plaat waarop het geremixte album staat en één plaat waarop de bonustracks staan. Het album is uitgevoerd in de originele hoes maar dan in een klaphoes uitvoering met de hoestekst die Andrew Bratt schreef voor de 2018 boxset The Girl From Chickensaw, en veel nieuwe foto’s afkomstig uit de archieven van platenlabel Capitol dat het album in 1968 officieel uitbracht. Dit betreft de eerste her-persing van het album sinds 1972.

PS. De muzikale carrière van Gentry kreeg een bizar vervolg. Nadat haar debuut Ode To Billie Joe 4 weken op de eerste plaat van de Amerikaanse albumlijsten stond kwam opvolger The Delta Sweete niet verder dan plaats 132 op diezelfde lijst. Opvolger Local Gentry kwam zelfs helemaal de albumlijsten niet meer in. Uiteindelijk betekende een samenwerking met Glen Campbell (Bobbie Gentry and Glen Campbell) een terugkeer aan de top met twee dikke hitsingles en een nummer 11-positie op de albumlijsten. Opvallend genoeg kwamen alle drie die albums ‘gewoon’ maar allemaal in hetzelfde jaar 1968 uit.

Kant A:

  1. Okolona River Bottom Band
  2. Big Boss Man
  3. Reunion
  4. Parchman Farm
  5. Mornin'Glory
  6. Sermon

Kant B:

  1. Tabacco Road
  2. Penduli Pendulum
  3. Jessey's Lisabeth
  4. Reflections
  5. Louisana Man
  6. Courtyard

Kant A:

  1. Okolona River Bottom Band (instrumental)
  2. Mississippi Delta (alternate)
  3. The Seventh Son (band version)
  4. The Way I Do (demo)
  5. Fellin' Good (demo)

Kant B:

  1. Mornin' Glory (demo)
  2. Sermon (demo)
  3. Jessey' Lisabeth (demo)
  4. Refractions (demo)
  5. Louisiana Man (demo)