×

Recensie

Roots

06 maart 2016

Bo Weavil & Band

A Son Of Pride

Geschreven door: Jack Smits

Uitgebracht door: Dixiefrog

A Son Of Pride Bo Weavil Bo Weavil & Band Roots 4 Bo Weavil & Band – A Son Of Pride Written in Music https://writteninmusic.com

Bo Weavil (Matthieu Fromont) is een multi-instrumentalist, multi-skilled producer en arrangeur uit Frankrijk en behoort tot de top van de Europese Bluesscene. Het album A Son of Pride maakte hij samen met zijn band die naast hemzelf op gitaar, lead- en backingvocals bestaat uit Bastien Alzuria op leadgitaar, Nicolas Mary op keyboards en orgel, Igor Pichon op basgitaar, Yvan Don Tamayo op percussie en Alain Baudry op drums aangevuld met enkele gastmuzikanten.

Bo Weavil wordt gezien als “A true alchemist of the bluenote”. A Son of Pride bestaat uit tien tracks die allemaal gecomponeerd zijn door Bo Weavil himself, met uitzondering van track één t/m vier die hij samen schreef met N. Szczepara. Deze funky en vooral swingende plaat is duidelijk geïnspireerd door de broeierige Swampy muziek van Dr. John the Nighttripper, dus vette orgeltjes, gruizige onderkoelde zang, funky gitaartjes met als kers op de taart virtuoos leadgitaarwerk.

Ook de productie is uitstekend, het album klinkt open en is goed in balans mede doordat de instrumentatie van de songs goed gekozen is.

Er wordt sterk en vooral swingend geopend met I’m Just An Animal, terwijl het tweede nummer A Time in The Wilderness een wat ingetogener karakter heeft, meer in de stijl van J.J. Cale. Bij de track I’m Gonna Crack zou je werkelijk denken dat hier Dr. John met zijn band aan het werk is! Eigenlijk geldt dat ook voor I’m A Groovemaker waarbij het nagenoeg onmogelijk is om niet spontaan mee te gaan dansen.

Can’t Sleep All Night doet me bij vlagen denken aan passages van Machine Gun van Hendrix. Het orgel vervult eigenlijk de rol van de achtergrondzang van Buddy Miles. Desondanks staat ook dit nummer weer als een huis. Are You Like Me is een wat afwijkende track vanwege het reggae ritme en lijkt niet helemaal los te komen. Dit wordt weer helemaal goedgemaakt door het met veel soul gespeelde Stop Buggin’. Dit zou in vroeger tijden wellicht een dikke soulhit geworden zijn.

It’s Such A Beautful Day is eigenlijk het enige wat beladen klinkende nummer. Dit is een opzwepende mineurblues met een mooi klankpalet en een intense en vooral scheurende gitaarsolo. Daarna is het weer lekker stampen, maar dan ook echt stampen met A New Revolution,

Dit album heb ik met veel plezier regelmatig in de auto gedraaid en de autoritten waren opeens een stuk aangenamer! A Son of Pride is in mijn ogen niet een echte traditionele bluesplaat, maar het accent ligt meer op Soul, Funk en Rhythm& Blues. Voor liefhebbers van Dr. John zou ik zeggen: Kopen die plaat! Voor een bluesfestival is deze band natuurlijk een sfeermaker van jewelste.



  1. I'm Just An Animal
  2. A Time In The Wilderness
  3. I'm Gonna Crack
  4. Keep On Runnin'
  5. Can't Sleep At Night
  6. I'm a Groove Maker
  7. Are You Like Me
  8. Stop Buggin'
  9. It's Such A Beautiful Day
  10. A New Revolution