Het Nederlandse contingent in het classic rock genre groeide de voorbije jaren gestaag. Bands als DeWolff, Navarone, Birth Of Joy en The Devil’s Blood kregen lovende recensies en werden door liefhebbers van het genre met open armen onthaald. Het kwartet Black Bottle Riot doet zijn tweede duit in het zakje met Soul In Exile. Dit album werd gecomponeerd tijdens een zelfverkozen isolement in Normandië en het resultaat klinkt als het weer in die Franse streek: ruw, woest en onstuimig.

Het titelnummer en We’ll Be Rolling herinneren aan Thin Lizzy en vooral aan de klassieke Riot sound (what’s in a band name) ten tijde van Rock City en Narita met de kanttekening dat zanger Simon Snel niet kan tippen aan (wijlen) Guy Speranza en het gitaarwerk nog niet van het niveau Mark Reale is. Lekker klinkt het echter wel. Knock Yourself Out is jatwerk en is gebaseerd op het ritme van Stevie Wonder’s Higher Ground dat eerder werd gecoverd door Red Hot Chili Peppers. Invloeden van bluesrockers ZZ Top horen we terug in Backseat Boogie en The Rocky Road. Trying Too Hard bevat prachtig gitaarwerk dat herinnert aan Rory Gallagher in zijn beste dagen. Het uptempo Hunt You Down zorgt voor de nodige afwisseling net als de ingetogen afsluiter Away From The Shore. De band gaat zelf prat op southern rockinvloeden, maar bands als Allman Brothers, Lynyrd Skynyrd en Outlaws horen we slechts sporadisch terug, invloeden van het Texaanse ZZ Top (toch ook het zuiden van de VS) zijn veel prominenter aanwezig.

Black Bottle Riot levert een gedegen classic rock album af, maar toch zeker geen hoogvlieger in het genre. De productie, mix en zeker ook de introspectieve teksten zijn goed verzorgd. Het artwork dat je overigens eerder bij een band uit Thailand of Cambodja zou verwachten, verdient een pluim. De heren maken een uitgebreide tournee door Nederland om het album te promoten, dus geef de mannen een kans en ga ze eens bekijken.