Bill Frisell/Thomas Morgan
Epistrophy
Er zijn van die concerten waar je absoluut bij had willen zijn. Vooral als je de opnamen hoort die ervan gemaakt zijn. De avonden in maart 2016 waarop Epistrophy van meestergitarist Bill Frisell en meesterbassist Thomas Morgan werden opgenomen in de Village Vanguard horen daar absoluut bij.
Natuurlijk was hun gezamenlijke album Small Town (2017) reeds een eerste kennismaking met wat de twee in de Village Vanguard lieten horen. Epistrophy, twee jaar na de eerste samenwerkingsplaat, is daar het vervolg op. De opnamen van Epitrophy stammen uit dezelfde periode, maken eigenlijk met Small Hours de concertregistratie compleet.
Opvallend is wel dat op hun eerste samenwerking de composities nog voor de helft uit eigen composities bestonden en nu louter uit bewerkingen van andere composities. Maar zolang die bewerkingen zo prachtig gedaan zijn als op dit album te horen is, maakt dat absoluut niets uit. En de ijzersterke set-list biedt ook nog eens muzikaal alle ruimte een groots palet aan stijlen en sferen te creëren.
Frisell en Morgan zijn een buitengewone match. De sfeer bij de concerten was uitermate relaxed, ongekunsteld en warmbloedig en als Frisell even de freaky kant induikt in hun bewerking van Paul Motian’s Mumbo Jumbo vult Morgan dat zo perfect aan dat de bewerking nog indrukwekkender wordt. Het samenspel op alle bewerkingen is zo vloeiend als alleen de allerbesten binnen de jazz dat voor elkaar kunnen krijgen.
All-in Fun geschreven door Jerome Kern en Oscar Hammerstein dat het album fraai start, een bloedmooie You Only Live Twice, de tweede James Bond/ John Barry titeltrack bewerking na Small Hours’ Goldfinger, de titeltrack en Pannonica van Monk, Lush Life natuurlijk van Billy Strayhorn, het wordt allemaal even knap en bezield uitgevoerd.
Epistrophy is een prachtig ‘vervolg’ op Small Hours. Het is tevens het album dat de behoefte aan nog meer van de mannen twee jaar na Small Hours prachtig opvult. Zou mooi zijn als ze er nu ook nog een Europese tour achteraan opzetten. De muziek op Small Hours en Epistrophy is gewoonweg veel te mooi om niet live te ervaren.