Popliedjes met een piano. Keane is er groot mee geworden. Scouting For Girls iets minder. En Ben Folds Five eigenlijk helemaal niet. En dat is zonde, want het trio (met zo’n naam… ) kan eigenlijk wel gezien worden als de grondlegger van het genre.

Ben Folds (al dan niet met ‘Five’) is gewoon altijd een cultartiest gebleven in ons land. Tot in de hemel geprezen door de harde kern van zwaar gelovigen, genegeerd door een ieder die dat gepingel van Folds maar ‘zo zo’ vindt of er zelfs nooit van heeft gehoord. Dit The Sound Of The Life Of The Mind is het eerste Ben Folds Five album in dertien jaar. Een comeback dus, nadat de al genoemde bands er in de tussentijd met de formule vandoor zijn gegaan. En als comeback is het een erg geinig album. Maar ook eentje die niet kan tippen aan de drie eerdere Ben Folds Five albums of de albums die Folds solo uitbracht.

Waar dat nu precies aan ligt is maar moeilijk te duiden. Want alle ingrediënten die het eerdere werk zo genietbaar maakten (en maken) zijn aanwezig. Prima melodieën, puike (soms wat melige maar vaak ook emotionele) teksten en een aanstekelijk enthousiasme waarmee de boel gebracht wordt. Het levert hoogvliegers op. Laten we daar niet overheen kijken. Ze zitten als trio in het begin van het album gesandwiched. Startend met het lekkere en direct herkenbare Michael Praytow, Five Years Later, gevolgd door het breekbare Sky High (al was het maar om de mooie zinsnede ‘it’s a heartaches that never ended’) en afrondend met de puike titeltrack. Even verderop zit er nog zo’n hoogvlieger in de vorm van Draw A Crowd, een perfect popliedje met een iets uit de bocht vliegende (maar prima passende) tekst. Nummers die zich met het allerbeste werk uit het oeuvre van de band kunnen meten.

Over de hele linie scoort Ben Folds Five op The Sound of The Life Of The Mind nergens een onvoldoende. Maar na zo’n lange afwezigheid hoop je toch dat een hernieuwde samenwerking meer oplevert dan wat op dit album gepresenteerd wordt. Je hoopt op een album dat al het voorgaande overstijgt. Dat dit gevoelsmatig niet gebeurt is te constateren, maar het waarom is – als reeds gemeld – amper te duiden. Voor wie dit album een eerste kennismaking is, zal er in ieder geval nog heel veel te ontdekken en te genieten zijn. En voor de hondstrouwe fans is het gewoon fijn om te weten dat de band het in ieder geval nog niet verleerd is. Misschien moeten ze na al die jaren gewoon nog even warm(er) draaien.

Ben Folds Five – The Sound of The Life Of The Mind

1. Erase Me
2. Michael Praytor, Five Years Later
3. Sky High
4. The Sound Of The Life Of The Mind
5. On Being Frank
6. Draw A Crowd
7. Do It Anyway
8. Hold That Thought
9. Away When You Were Here
10. Thank You For Breaking My Heart