Bandler Ching
Coaxial
In Vlaanderen blijven ze maar grossieren in opvallende bands die vanuit de vrije jazzgedachte met steeds weer verrassende albums aankomen. Bandler Ching is de nieuwe band van saxofonist/componist Ambroos De Schepper die we kennen van Kosmo Sound, Azmari en Mos Ensemble. In zijn kielzog neemt hij toetsenman Alan Van Rompuy, bassist Federico Pecoraro en drummer Olivier Penu mee. Een fascinerend gezelschap.
Afkomstig uit bands als Azertyklavierwerke, ECHT! en Kel Assouf hebben deze muzikanten een al net zo avontuurlijke en vrije muzikale geest. Wat op Coaxial leidt tot een onnavolgbare blend aan stijlen: met de vrijheid van jazz als basis en een liefde voor funk, electronic, hiphop en wat al niet meer tot een wellustige samensmelting.
Gelijk met de openingstrack You Call It laat de band zich gelden. Zo’n track die spannend en funky begint en halverwege naar onstuitbare en waanzinnige climax opduwt. Zo’n climax die zo levend en live klinkt dat je je met je ogen dicht in een uitpuilende zaal bevindt waar het zweet van de muren afdruipt. Overrompelende opening.
En ze laten met het vervreemdende Awpril en het erg fraaie en melancholische Dag Na Naamdag, met een hoofdrol voor de sax van De Schepper en wederom zeer sterk uitbouwend, gelijk horen al net zo anders te kunnen klinken. Het op een lekkere dikke bas hangende en dik door lome hiphop beïnvloede RoodGroen, met Vieze Meisje (zangeres Maya Mertens) als fijne gast, sluit de eerste plaatkant heerlijk af.
De B-kant van de plaat (want natuurlijk moet deze op vinyl geluisterd worden) begint alweer net zo ijzersterk met het geweldige Smooch. Zo’n door electronic grooves cool opzwepende killer die deze zomer menig dansvloer (remix van de broertjes Dewaele??) in beweging zal krijgen. Het daarop volgende Rave Fever doet dan weer niet wat de titel aangeeft maar is een fraaie filmische verbeelding.
Delice, met haar Frans gesproken teksten verdekt in de track verwerkt duikt halverwege dan dik de electronic in. Een al even verrassende als weldadige vondst. Het lekker groovy wederom wat met lekker prominente funky bas opgebouwde lome You Have Got Me pakt je al net zo snel in. Fantastisch opgebouwd en gespeeld ook weer. De klasse van de muzikanten knalt van elke track af. Het ingetogen Kitsune, een verwaaiende sax met kale percussie, sluit het album fraai af.
Coaxial is een heerlijke plaat van een veelbelovend muzikaal lekker bevreemdend gezelschap. Kan niet wachten om ze ook live aan het werk te zien.