Ondanks het opruiende militante anarchistische karakter wordt de punk over het algemeen eind jaren zeventig in het westen wel geaccepteerd. Het hoort een beetje bij het stadse straatbeeld. De verbittering, het verval en het woeste shockerende uiterlijk. Oké, de Mobiele Eenheid komt dan wel sporadisch in actie als een kraakpand ontruimt moet worden. Televisiebeelden van vastgeketende actievoerders, spuitbussen rebellie, rookbommen, maar daar blijft het meestal bij. Achter het IJzeren Gordijn heerst vooral het strakke communisme. Gecontroleerde afgeremde vrijheden. Ondergronds leeft het zeker wel, punkplaten worden als het ware de grens overgesmokkeld, en in de nacht luistert men stiekem naar Radio Luxembourg en Free Europe. Propaganda volgens het pure idealisme, zwartwit punkblaadjes op goedkoop papier gedrukt, en deze bereiken uiteindelijk toch de juiste doelgroep.

Er is in Polen niks romantisch aan de gelijk opkomende postpunk scene. Depressies worden onderdrukt en niet publiekelijk toegelaten. Die ontregelde onzekerheid zorgt voor een ongecontroleerd spanningsveld. Atol Atol Atol heeft het spoorrails industrial idealisme van het Berlijnse Einstürzende Neubauten, het eigenzinnige tegendraadse van de IJslandse stoorzender KUKL (ja, met Björk) en zeker ook de nodige Neue Deutsche Welle funk invloeden. De futuristische elektro krautrock is nooit ver weg en zelfs de noisy no wave movement laat zijn sporen achter. Koniec sosu tysi​ą​ca wysp, vrij vertaald als het einde van de saus van duizend eilanden, gaat naar de beginselen van de jaren tachtig terug en staat gelijk aan de val van De Muur. Het strakke socialistische regiem brokkelt af, de bloedlijnen stromen weg en creëren ruimte voor een onafhankelijk geheel.

Het Zuid Poolse uit Wrocław afkomstige viertal heeft een sterke band met het invloedrijke Gusstaff Records label, welke Atol Atol Atol die zwaarbevochte vrijheden schenkt om volledig onafhankelijk met Koniec sosu tysiąca wysp te rommelen. Bassist Lukasz Plata en drummer Artur Soszynski hebben als kernleden al jaren van dienst bij de postpunk wavers van Ukryte Zalety Systemu erop zitten, Hubert Kostkiewicz is onder andere als gitarist bij het nerveuze freejazz gezelschap Kurws actief en deze ontbrandingsdriehoek wordt door katalysator zangeres Agata Horwat aangevuld. Koniec sosu tysiąca wysp is dan wel een debuutplaat, maar een lachertje als je dit in de context van het muzikale verleden van de bandleden plaatst. Die ervaringen, hoor je hier dan ook ruimschoots terug.

De wereld om ons heen staat in brand, en dat beseffen ze in Polen maar al te goed. Voorzichtig stoeit Atol Atol Atol met de politieke standpunten, en geeft hier een linkse draai aan. Koniec Sosu Tysiąca Wysp staat voor de ondergang van deze zelf functionerende fictieve leefgemeenschap. Het Trap spookschip nadert de eilandengroep, zet voet aan land en eist het komende ruim genomen half uur op. Trap is de bewustwording van het dreigende gevaar, gekenmerkt door de alarmerende eerste maandag van de maand sirene. Het naar de band genoemde freakpower funkende Atol Atol Atol kondigt provocerend deze alertheid aan.

De Sto Nieodebranych Połączeń bereikbaarheidswaanzin legt met talrijke gemiste oproepen het internetverkeer plat. Totale chaos, telefoniefiles en roodgloeiende sociale media blokkades. We leven in onze eigen Napisy Końcowe droom, en betalen vervolgens in natura ons geleende vernietigingskrediet terug. Op het nerveus puntige Gąsienice vreten rupsen zich aan plastic vol en vergiftigen onze voedselvoorzieningen. Een sluipende kruipende moordenaar welke de opportunistische mensheid teruggeeft wat deze het weerloze milieu schenkt. Het afstervende Napisy Końcowe zijn de laatste Koniec Sosu Tysiąca Wysp naweeën. Atol Atol Atol is de noodkreet van een angstcultuur, een wegzinkende Atlantis achtige eilandengroep, bedolven onder de stijgende zeespiegel.