Arthur Hnatek Trio
Static
Static van het Arthur Hnatek Trio is typisch een geval van de perfecte symbiose. Een album vol muziek waarin grenzen worden opgezocht binnen jazz en electronic en waar nodig opgerekt. Indrukwekkend voor het voetlicht gebracht door drummer Hnatek en kompanen Fabien Iannone (bas) en Francesco Geminiani (tenor sax).
De 30-jarige Hnatek is een Zwitserse instrumentalist, woonachtig in Berlijn. Hij heeft internationaal naam gemaakt als drummer, maar staat ook bekend als componist en producer van elektronische muziek. Hnatek kun je met recht een bezige bij noemen hetgeen resulteerde in tal van samenwerkingen in verschillende stijlen. Zo werkte hij onder meer samen met Tigran Hamasyan Trio, Donny McCaslin, Linda May Han Oh en met de Franse jazztrompettist Erik Truffaz. Hij is tevens co-leader van het kwartet Melismetiq, en bracht twee platen uit met zijn eigen werken: The Arc Lite Suite en LuaLuna Tai. Daarnaast werkt hij als componist samen met orkesten, big bands en kamermuziekensembles.
Als drummer stond hij op het podium van onder meer Montreux Jazz Festival, Festival de Vienne, North Sea Jazz Festival, Montréal Jazz festival. Hij produceert elektronische muziek onder de naam SWIMS, een verkenning tussen akoestische improvisatie en dance. Na Hnatek’ debuutplaat EP ELLE, een samensmelting van live ritmische esthetiek met samples en soundscapes, volgde nog twee EP ’s Rituals en SWIMS.
Zonder dat je de muziek op het Static nu minimal-techno kunt noemen is het zeer goed te begrijpen waarom Tom Jenkinson a.k.a Squarepusher enthousiast zijn medewerking verleend heeft aan deze plaat. Hetgeen resulteerde in het door Jenkinson gecomponeerde MIDI Sans Frontières. Na het luisteren naar Euclid en Ritual van eerdere EP’s voel je ook wat de opmaat moet zijn geweest voor Squarepusher om zijn medewerking te verlenen aan Static.
Dat Arthur Hnatek zegt te zijn beïnvloed door Can-drummer Jaki Liebzeit is goed te horen aan het drumwerk van de Zwitser. Monotonie, die juist door het repetitieve karakter, een transachtige ritmisch laag neerlegt in alle nummers op dit album. Het resultaat is een overrompelend spannend geheel. Hnatek laat al vanaf de eerste tonen van het bijna acht minuten durende Monotonous horen dat hij met zijn trio uit een ander hout is gesneden. Dit soort muzikanten zien de muziek die zij maken niet als een afgebakend format. Arthur Hnatek denkt met zijn kompanen in termen van mogelijkheden zonder begrenzing (Cinque) waarbij de drive groot is om tijdens deze verkenning hiermee samen te smelten.
In Nine B omarmen de drie leden van het trio elkaar in duizelingwekkend a serie complexe ritmes en wisseling van melodie waarbij de saxofoon van Geminiani een pirouette lijkt te maken rondom drumritmes die Hnatek op zijn kit uitspreid. Ook hier wordt het gebruik van elektronica op subtiele wijze gecombineerd en ingezet hetgeen ook tot aan het laatste nummer The End doordendert onder de stuwende pulserend drums van Hnatek.
Het Arthur Hnatek Trio werkt onder het het adagium: “Do you love what you do? Try to understand why, if your friends love something else’. En fraai motto wat immer opvolging verdient. Static is verplichte luister kost wanneer je avontuur binnen de jazz niet schuwt.