×

Recensie

Pop

05 februari 2021

Positie 32 Jaarlijst 2021

Arlo Parks

Collapsed in Sunbeams

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Transgressive

Collapsed in Sunbeams Arlo Parks Pop 4.5 Arlo Parks – Collapsed in Sunbeams Written in Music https://writteninmusic.com

Ramen bieden bescherming tegen de onvoorspelbare buitenwereld. Het warme gebaar van een toewenkende zon. Genoodzaakt om niet naar buiten te treden zit je opgesloten in een vertrouwde gevangenis met een open deur. Alle energie verbruikt om een opkomende burn-out tegen te werken. Collapsed in Sunbeams, het gevoel van 2021.

In het jaar dat we de nieuwe eeuw instappen wordt Anaïs Oluwatoyin Estelle Marinho in Londen geboren. Als ze amper achttien jaar is, brengt ze onder de naam Arlo Parks haar debuutsingle Cola uit. Gelijk al in de eerste zinnen wordt er naar het in de gaten houden van elkaars sociale media activiteiten gelinkt. Een jaloerse minnaar die ziekelijk naar de kortsluiting in een relatie op zoek gaat. Welkom in de moderne wereld. Met haar betoverende lazy warme geluid en de krakende hiphopbeats maakt de zangeres zoveel indruk, dat ze al snel als de nieuwe hype wordt neergezet. Maar daar draait het bij Arlo Parks niet om. Ze wil haar voorgeschiedenis vertellen, haar seksuele bevindingen en innerlijke pijn met je delen. Kortom, een betrouwbaar maatje voor generatiegenoten zijn.

De generatie van de Zero’s, die vanuit het nulpunt der nietsnutten een weg in de hedendaagse maatschappij vinden. Die vanuit de wieg getuige van de aanslagen op 11 september 2001 zijn, en een klein half jaar later onbewust de invoering van de Euro meemaken, mogen zich ondertussen ook tot de volwassenen rekenen. En die jongeren hebben hun eigen persoonlijke shit en nostalgische gevoelens. Een voedingsbodem voor het soulvolle Collapsed in Sunbeams, de debuutplaat van Arlo Parks, waar helaas niet die indrukwekkende Cola single op staat. De afgelopen periode heeft ze wel een zestal aan veelbelovende singles gelanceerd, welke uiteindelijk wel op de plaat terecht komen.

Schetsmatig neemt ze de luisteraar bij de hand om deze verontrustende vreemdeling naar haar geïnspireerde jeugd in Zuidwest Londen mee te nemen. Dromerig poëtisch begint ze haar verhaallijnen in het Collapsed in Sunbeams titelstuk. De nonchalante flow is bijna filmisch introducerend. Een stadsbeeld beschrijving die zo herkenbaar bij de rapcultuur is. Ook hoor je het weemoedige deprimerende van de jaren tachtig popdichters terug die naar bevestiging en gezelschap verlangen. Hoe stoer en respectvol is het om haar zoektocht vervolgens zelfverzekerd in het zeer persoonlijke Hurt te vervolgen, waarbij het overlijden van een goede vriendin centraal staat. Arlo Parks is een geharde straatvechter, die niet in een hoek afwacht om voorzichtig op de voorgrond te treden. Zorgvuldig deelt ze forse verbale klappen uit die haar underdog positie bij elke slag alleen maar versterken. Na twaalf rondes komt ze moegestreden als winnaar uit de ring, een overtuigende indruk achterlatend.

Arlo Parks heeft die typerende Britse singer-songwriters uitspraak, en beweegt zich overduidelijk in hedendaagse multiculturele kringen, waarbij ze als een spons al die indrukken opslurpt om er iets eigens van te maken. Geen wonder dus dat ze door invloedrijke personen uit de muziekscene op handen gedragen wordt, maar dat ze ook daarbuiten als een boegbeeld van haar lichting gezien wordt. Door haar biseksuele geaardheid heeft ze het voorrecht en het geluk dat ze zich vrij goed in de gedachtegang van beide geslachten inleeft. Een vermogen wat ze volledig weet uitbuit, maar wat haar ook bij zoveel mensen geliefd maakt.

Verdorie, wat maakt ze toch nu al doeltreffende volwassen teksten. Bij Black Dog haalt ze Robert Smith, het gitzwarte zwaarmoedige boegbeeld van The Cure aan (al heeft die veel meer gevoel voor humor als wat men in eerste instantie doet vermoeden, maar dat terzijde) om de uitzichtloze situatie van een geesteszieke suïcidale vriendin te schetsen. De moederlijke voordracht getuigt van meelevendheid en sociale betrokkenheid. De bereidheid om haar uit deze benarde situatie te helpen is zo liefdevol en puur. Het is moeilijk om aan te geven waarmee ze de luisteraar zo raakt, maar ik denk zelf dat hier de kern ligt. Buiten dat heeft Arlo Parks natuurlijk ook nog een belachelijke mooie stem die je van het begin tot het einde op Collapsed in Sunbeams meevoert.



  1. Collapsed in Sunbeams
  2. Hurt
  3. Too Good
  4. Hope
  5. Caroline
  6. Black Dog
  7. Green Eyes
  8. Just Go
  9. For Violet
  10. Eugene
  11. Bluish
  12. Portra 400