Arlan Feiles
Blame Me

Het is ruim twee jaar geleden dat we hier What Kind Of World? voorstelden van de door Tom Dowd ontdekte muzikant. De betreurde producer beschouwde Arlan Feiles als een moderne Dylan maar beduidend betere vocalist. Met zijn interpretatie van Dylans’ Make You Feel My Love doet Feiles niet bepaald moeite om de vergelijking te ontlopen met een haast identieke uitvoering van de overbekende, veelvuldig gecoverde ballade en dat is hier meteen het zwakke punt van een niet onaardig werkstuk.
De andere cover Head Up High, afkomstig van Ryan Daly en jeugdvriend Michael Fitzpatrick, is een dartele folksong die naadloos aansluit bij het meer sociaal geëngageerde luik van Feiles oeuvre, de pedalsteel wordt bepoteld door Glenn Spivack , samen met trombonist Ian Gray de enige gastmuzikant. Feiles levert de overige instrumentatie zelf aan en doet dat weerom voortreffelijk zoals I’m in the Dark en het eveneens door banjo aangestuurde Something For Nothing.
Met het orgelklavier, elektrische piano en gitaar heeft Feiles evenmin veel moeite zoals Audience Of On hier illustreert. Na de totaal overbodige interpretatie van het eerder genoemde Make You Feel My love verzeilen we ergens in een cantina waar Feiles ergens in een donker hoekje voor zichzelf de tedere ballade St Cecilia prevelt. I Can’t Make It Alone is een meer uitbundige track die zich op het kruispunt van pianoblues en soul situeert met krachtige blazerssectie.
De ietwat mysterieus klinkende gospelblues met donker, prekend parlando en flarden trombone onderstreept de muzikale veelzijdigheid. In zijn geheel beschouwd iets minder indrukwekkend dan de voorgaande langspeler maar in tegenstelling tot de titel laat vermoeden leidt dit zevende werkstuk geenszins tot een beschamend resultaat. Integendeel het bevestigt eens te meer Feiles talent als onafhankelijk songsmid.