×

Recensie

Alternative

28 februari 2017

Aquaserge

Laisse ça être

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Almost Musique

Laisse ça être Aquaserge Alternative Aquaserge – Laisse ça être Written in Music https://writteninmusic.com

Aquaserge grossiert in experimentele pop. En daar houden we nu eenmaal van. Drie jaar na A L’Amitié duikt de groep terug op met Laisse ça être. Op dat nieuwe album verrijkt het kwintet haar sound met trompettist Sebastien Cirotteau en saxofonist Olivier Kelchtermans. De groep sloot zichzelf een kleine maand op in de studio Condorcet (Toulouse) en kwam met het album naar buiten.

Laisse ça être knikt titelgewijs naar Let It Be (Beatles). En hoewel de groep bestaande uit gitarist/vocalist Benjamin Gilbert, keyboardspeler Julien Gasc, bassiste Audrey Ginestet, klarinettist Manon Glibert en drummers Julien Chamla en Julien Barbagallo onmiskenbaar door de beatlespop is beïnvloed, horen we toch vooral een eigenzinnig kwintet dat er een bijzonder eclectische muzieksmaak op na houdt. Zo duiken er fijne kopersounds op in de erg aanstekelijke pop van Tour Du Monde. Meteen valt op hoe de groep verrassende wendingen neemt, zichzelf soms lijkt te saboteren en op een leuke jazzfunk groove surft.

De groep flirt volop met invloeden als Plastic Bertrand (het speelse parlando tijdens de opener), maar laat zich niet verleiden tot een eenmalig trucje. Daarvoor is er teveel variatie aanwezig. Virage Sud bijvoorbeeld moet het dan weer hebben van invloeden als Daft Punk, al valt gewoon op dat zij ook daar een geweldig loopje mee nemen en een eigen sound laten horen.

In tegenstelling tot eerder werk vertrok de groep deze keer van dancemusic grooves en dat hoor je volop terug op het album. Het palet aan invloeden is érg ruim, zo bewijst Tintin On Est Bien Mon Loulou waarin een Black Sabbath/Led Zeppelinachtige gitaarriff wordt gekoppeld aan kinderrijmpjes waarna er ineens geschakeld wordt naar Afrikaanse jazz en percussie. Erg leuk, al kan de chaos het voor vele muziekfans gewoon erg moeilijk om volgen maken.

En dat vat het hele album goed samen: vanalles door elkaar. Een knettergekke muzikale rit die overal wat shopt (afrobeat, jazz, tango, funk, waltz, samba, beats tot krautrock, french cool soundtracks) en dat soms ook in een en dezelfde track (o.a. het dik acht minuten Si Loin, Si Proche) stopt. Aquaserge knipt, plakt, en maakt collages van songs waarin het niet altijd even duidelijk is waar composities starten of eindigen, zoals tijdens C’Est Pas Tout Mais)

Erg experimenteel allemaal en dat uit zich ook in de bijzondere aanpak met betrekking tot het tekstuele (anadiplosis, écriture automatique,..). De groep speelt zowel met woorden als met muziek zodat je als luisteraar de indruk hebt dat echt alles tot de mogelijkheden behoort. En tussen de bizarre wendingen die de groep neemt hoor je ook een politiek bewustzijn, ook al ligt die erg cryptisch verborgen (L’Ire Est Au Rendez-Vous).

Aquaserge is een genot om naar te luisteren, zeker voor fans die houden van experimentelere pop zoals die van Flaming Lips, een groep met wie Aquaserge ideologisch verwant is. Bovendien documenteerde de groep het te gekke opnameproces in de docu Un Film D’Aquaserge.



  1. Tour Du Monde
  2. Virage Sud
  3. Tintin On Est Bien Mon Loulou
  4. Si Loin, Si Proche
  5. C'est Pas Tout Mais
  6. L'ire Est Au Rendez-Vous
  7. Charme D'Orient
  8. Les Yeux Fermés