Het ontstaan van L’Oracolo In Messenia is geen eenvoudig verhaal. Het is namelijk niet zo maar een opera van Antonio Vivaldi. Deze Italiaanse componist, die vooral bekend is door zijn Vier Jaargetijden, heeft bestaand werk gekoppeld aan eigen werk. Tot overmaat van ramp is de originele partituur verdwenen, maar musicus Fabio Biondi heeft na veel onderzoek een versie kunnen reconstrueren. L’Oracolo In Messenia werd in 1737 voor het eerst uitgevoerd in Venetië. Vijf jaar later werd de gereviseerde versie in Wenen en het is in deze plaats dat Europa Galante onder leiding van Fabio Biondi bijna driehonderd jaar later het werk opnieuw uitgevoerd heeft. Als zogenaamde ‘pasticcio’ is L’Oracolo In Messenia natuurlijk zeer interessant. Het bevat werk wat de Italiaanse componist Geminiano Giacomelli schreef voor zijn opera La Merope uit 1734, muziek die Vivaldi zelf voor andere werken had geschreven en een heel klein stukje Artaserse van Ricardo Broschi. Hoe combineer je dit tot een consistent geheel? Hoe Vivaldi dat gedaan heeft weten we maar ten dele, maar hoe Fabio Biondi dat gedaan heeft kunnen we horen op de dubbel-CD die Virgin Classics vorige maand uitgebracht heeft.

L’Oracolo In Messenia begint met een korte instrumentale introductie in de vorm van een driedelig sinfonia. Daarna zingt Vivica Genaux als Epitide het eerste recitatief. De stem van deze mezzo-sopraan heeft een prachtige expressie, maar ze klinkt wat hoger dan ik gewend ben van een mezzo-sopraan. Epitide is de zoon van Merope, de koningin van Messenia. Deze rol wordt vertolkt door de mezzo-sopraan Ann Hallenberg. Haar stem heeft een wat donkerdere klankkleur en ze zingt haar partijen op een mooie en elegante manier. Polifonte is de koning van Messenia en wordt gezongen door Magnus Staveland. Deze Noorse tenor heeft een mooie stem en zingt zijn partijen zeer kundig. Hij heeft een heldere zang en duidelijke uitspraak. Elmira is de prinses van Etolia en wordt gezongen door de mezzo-sopraan Romina Basso. Deze zangeres heeft een fluwelen stemgeluid en weet kunstige trillers te combineren met zowel luide als zachte zang. De sopraan Julia Lezhneva zingt de rol van Trasimede, de belangrijkste minister van Messenia. Haar aria Son Qual Nave in het midden van de tweede akte is wellicht de mooiste van de hele opera. Laat dit nou het enige stukje Artasare van Broschi zijn; misschien toch die opera eens opzoeken?!

Fabio Biondi en Europa Galante zorgen voor een uitgebalanceerde interpretatie van de muziek. Over het algemeen zit er een fijne felheid in het spel, wat de vertolking van deze barokke opera lekker spannend houdt. De muziek kan echter ook zweverig en dromerig gespeeld worden. Dit is overigens niet de eerste Vivaldi opera die Biondi gereconstrueerd heeft; Bajazet en Ercole Sul Termodonte zijn ook door Virgin Classics uitgebracht. Beide uitvoeringen worden algemeen beschouwd als behorend tot de beste. Met L’Oracolo In Messenia voegt Fabio Biondi met Europa Galante een nieuwe topproduktie toe aan een nu al indrukwekkend oeuvre.