×

Recensie

Roots

13 september 2017

Angus & Julia Stone

Snow

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Nettwerk

Snow Angus & Julia Stone - Snow Roots 3 Angus & Julia Stone – Snow Written in Music https://writteninmusic.com

Broer en zus in eenzelfde band, het komt niet gek veel voor. Toch houdt het Australische duo Stone vast aan hun formule. Dat levert een aardig alternatief popplaatje op.

Het is zomer. De zon schijnt volop en dan is het de tijd voor de zomerfestivals. Toch is het duo daar (nog) niet te vinden. Zij staan aan de vooravond van een uitgebreide Europese tournee die hen onder meer langs Vorst Nationaal brengt.

De groep trad voor het eerst op in 2006. Toen brachten zij nog luchtige folkpop die vooral gedragen werd door de combinatie van vocale harmonie en zoete melodietjes. Een jaar later verschijnt A Book Like This, opgevolgd door Down The Way (2010). De vermoeidheid slaat toe en zo gaan ze elk hun eigen wegen om zich te richten op een solocarrière. Angus bracht onder meer het singer-songwriteralbum Broken Brights en Smoking Guns (met Lady Of The Sunshine) uit en zuslief bracht Julia Stone In The Memory Machine uit. Wat later beseften beide partijen, met behulp van een rasproducer als Rick Rubin, dat ze als muzikaal duo eigenlijk de sterkste kaart al in handen hadden.

Hoor hoe in het titelnummer Snow ze elkaar aanvullen. Ritmebox, een weemoedig sha la laa koortje en broer en zus die samen een fijn, uiterst zomers (!) nummertje in elkaar knutselen. Zij is de sexy verleidster van dienst, hij klinkt schijnbaar verveeld. Fijn contrast. En dat levert een gestaag opbouwend nummertje op, een van de vele op dit album. Ondanks de zonnige invalshoek is dit een fijne brok weemoed en nostalgie. Welaan dan, “why don’t you stay?”.

Iets verderop, onder meer tijdens Oakwood is er meer aandacht voor een sfeervolle pop/rocksound, terwijl Chateau – een nummer geschreven over de eenzaamheid van het tourende leven – een intieme introductie heeft en volop mikt op een nachtelijke drive. U denkt er maar wat plots oplichtende aanstekers in de massa bij. Niet toevallig schurkt de sound vervaarlijk dicht tegen die van Coldplay aan.

Verschilpunt met vorig werk is dat het duo alles, inclusief de productie die plaatsvond in de Belafonte studio van Angus in Byron Bay, in eigen handen nam. Zo is het album echt het resultaat van het duo, zonder al te veel bemoeienissen van buitenaf. En dat hoor je ook wel in die nummers terugkomen die het vocale contrast tussen broer en zus goed uitwerken.

Neem nu bijvoorbeeld het wat naar Bon Iver neigende Cellar Door of de winterse folkblues met weirde stemmetjes van Sleep Alone. Ongeacht de interne twisten levert het duo met Snow een best interessant album op. Interessant in die zin dat het duo zich volledig richtte op de basis, in duo zo goed mogelijke songs schrijven. En zo komt het dat er op Make It Out Alive een stukje spoken word voorkomt.

Een van de hoogtepunten is het lange Who Do You Think You Are, die eerst de ritmiek van een jonge Springsteen in herinnering brengt, om alsnog heel andere richtingen (met echo’s van Arcade Fire) uit te slaan. Maar er is ook intiemere pracht aanwezig, bijvoorbeeld in het fragiel mooie Nothing Else die slechts kippevel opwekt. Tussendoor valt ons op dat de stem van Julia Stone wel erg op die van Vanessa Paradis lijkt.

Snow is ook het album van het evenwicht (My House, Your House) en zet de interactie tussen broer en zus goed in de verf, zoals tijdens Baudelaire. In de staart zit er nog een pakkend mooi Sylvester Stallone die het album fraai rond maakt. De titel verwijst dan wel naar sneeuw, met dit album klinkt het vooral toch als zomer.



  1. Snow
  2. Oakwood
  3. Chateau
  4. Cellar Door
  5. Sleep Alone
  6. Make It Out Alive
  7. Who Do You Think You Are
  8. Nothing Else
  9. My House Your House
  10. Bloodhound
  11. Baudelaire
  12. Sylvester Stallone