Er verschijnen nog genoeg albums, die geen enkele rekening houden met heersende trends. Als er al een wereld is, waarin integratie, beïnvloeding en allerlei mogelijk dwarsverbanden worden gelegd, dan is dat wel in de wereld van de muziek. Polarisatie krijgt hier geen voet aan de grond. Integendeel: het combineren van stijlen en invloeden die zo ver mogelijk uit elkaar kunnen liggen, leveren vaak verrassende combinaties op.

Iets minder pretentieus, maar wel even effectief gaat Amerikaan Andy Frasco te werk: met zijn U.N. worden bekende mixtures tussen bekende stijlvarianten aangegaan. In dit geval is dat een goed werkende mix van pop, funk, blues en soul. En met deze basisingrediënten kan alle kanten worden opgegaan en worden even zovele aangename resultaten behaald. Frasco heeft hierbij vooral een tomeloos enthousiasme en het creëren van een hoge feel-good sfeer voor ogen. En moet Happy Bastards vooral vanuit dat vertrekpunt beluisterd worden.

Happy Bastards is – zoals de laatste jaren steeds vaker voorkomt – een album dat geproduceerd is op een manier dat er eigenlijk van productie nauwelijks sprake is, zonder dat er sprake is van een no-budget lo-fi geluid. Het lijkt wel erop dat de hele (uitgebreide) band naar de studio is getogen, de boel aan de kant heeft gezet, wat kratjes bier heeft meegenomen en gewoon begonnen is met spelen. Geen audiofiele trucjes, maar een linea-recta geluid, waar zo min mogelijk aan is gesleuteld. En die aanpak werkt, want Happy Bastards klinkt vooral direct en aanstekelijk.

Dat Frasco en zijn kornuiten vooral op een podium thuishoren, wordt al snel duidelijk: begint de opener Tie You Up nog redelijk ingetogen, alras blijkt Frasco’s keuze vooral toegankelijkheid, waarin de meezingbaarheidsfactor hoog ligt. You’re The Kind Of Crazy Like, Mature As Fuck en When You’re Lonely Full klinken in hun studioversies misschien iets te schreeuwerige, de mix van blues en soul zal live zeker tot zweterige toestanden kunnen leiden. (Oh My My) Can’t Get You Off My Mind, Make It Work en Good Ride zijn daarentegen vrolijke, niks-aan-de-hand tunes, die in de verste verte doen denken aan een band als Train, maar dan zwaar gedrogeerd met acidsoul. In elk geval hebben deze nummers een heel hoog zomergehalte en wordt er nog maar weer eens een Aperolletje ingeschonken.

Wie op Happy Bastards naar ingewikkelde diepgang zoekt, is hier volledig aan het verkeerde adres. Daar grossiert Andy Frasco namelijk niet in. In de plaats daarvoor is het 11 nummers lang vooral pretentieloze (zomer)fun(ksoulbluesjazz). Een album waar al snel beelden opdoemen van springerige surfmeisjs, krachtige zonnestralen, zwembandjes en vooral een maximaal have-a-good-time-gehalte. Kortom, een album om vooral de zomer goed door te komen.

Tracklist Happy Bastards

1. Tie You Up
2. You’re The Kind Of Crazy I Like
3. Doin’ It
4. Make It Work
5. Mature As Fuck
6. Here’s To Letting You Down
7. When You’re Lonely (Fill You Up)
8. (Oh My My) Can’t Get You Off My Mind
9. Let’s Get Down To Business
10. Blame It On The Pussy
11. Good Ride
12. My Recovery