Tijdens North Sea Jazz 2011 trad Prince maar liefst drie nachten op in Rotterdam en zagen de vele fans een aantal nieuwe, jonge muziektalenten op het podium, waaronder zangeres/gitariste Andy Allo. Tijdens deze drie concerten stond de  onlangs 25 jaar geworden zangeres regelmatig in de spotlights en zong ze onder meer fraaie covers van Marvin Gaye (Let’s Get It On), Jimi Hendrix (Foxy Lady) en Dusty Springfield (The Look of Love). Op de derde avond werd het publiek getrakteerd op een nieuw nummer, People Pleaser, nog niet wetende dat dit nummer uiteindelijk op het nieuwe album van Andy Allo zou komen te staan.

Toen vorig jaar het album Superconductor door Andy werd aangekondigd met een korte teaser van het titelnummer, werden we toch wel erg nieuwsgierig. Het korte muziekfragment bevatte een heerlijke beat die deed denken aan Controversy van Prince, zo horen zijn fans het graag! Toch is er onder de vele Prince-fans aanvankelijk de nodige scepsis of het nieuwe album van Andy Allo echt de moeite waard zou blijken. Duidelijk ingegeven door het feit dat de laatste Prince-protegé, Bria Valente, met haar debuutalbum Elixer, als onderdeel van de 3-dubbelaar LOtUSFLOW3R/MPLSoUND/Elixer niet bepaald indruk maakte.

Deze twijfel blijkt na het beluisteren van Superconductor echter volkomen ongegrond. Het album, geproduceerd door Andy & Prince, telt negen heerlijke nummers die variëren van prachtige ballads tot prima uptempo-funkstukken. Prince schreef mee op drie nummers van Andy, te weten de krachtige, funky titeltrack Superconductor en de mooie ballads Long Gone en The Calm en zal ongetwijfeld ook voor de andere nummers op het album Andy met raad en daad hebben bijgestaan in de uiteindelijke uitvoering. De muzikale begeleiding op Superconductor blijft echter niet beperkt tot de inbreng van ‘ de meester’ want Andy wordt  ook bijgestaan door niemand minder dan Maceo Parker, Trombone Shorty, The NPG en The Hornheadz.

Vanaf de eerste tonen van Superconductor ontspint zich een zeer boeiend album, waarbij vooral de uptempo nummers regelmatig spannende muzikale wendingen krijgen.  Zowel de titelsong, de uitstekende eerste single People Pleaser en If I Was King voegen de funk-factor toe aan Andy’s repertoire. Degenen die haar debuutalbum Unfresh kennen (2009) zullen beamen dat de introductie van deze (voor haar) nieuwe muziekstijl een uitstekende keuze blijkt te zijn. Maar ook de rustige nummers zijn van goede kwaliteit, met het schitterende Nothing More als absolute hoogtepunt. Tijdens het reeds genoemde North Sea Jazz hoorden we al dat dit nummer in The Love We Make werd verweven en het doet qua stijl en opbouw ook meteen denken aan deze prachtsong. Het lekkere, soulvolle Yellow Cold is eveneens uitstekend en krijg je na twee keer luisteren niet meer uit je hoofd, zo verslavend klinkt het refrein. Op Story Of You And I horen we Andy op haar intiemst, puur zichzelf begeleidend op akoestische gitaar. Het lang uitgesponnen When Stars Collide sluit het album op relaxte wijze af.

Superconductor is daarmee een prima plaat met een hoge ‘feel good’- factor en zet niet alleen Andy Allo overtuigend(er) op de muziekkaart maar geeft ook Prince, als producer van (jong) talent, weer de nodige credits die hij met het album van Bria Valente verspeeld leek te hebben. We zijn erg benieuwd hoe Andy zich in de komende jaren blijft ontwikkelen. Met zo’n muzikanten-netwerk lijken de mogelijkheden eindeloos!