×

Recensie

Rock

05 juni 2013

Andrew Stockdale

Keep Moving

Geschreven door: Richard Verbrugge

Uitgebracht door: Island/Universal

Keep Moving Andrew Stockdale Wolfmother Rock 4 Andrew Stockdale – Keep Moving Written in Music https://writteninmusic.com

Herinner je de vakantieboeken uit je jeugd met daarin twee vrijwel identieke tekeningen waarin je zeven verschillen kon vinden? Een soortgelijke test kunnen we ook doen tussen de twee Wolfmother albums en het debuut van Wolfmother zanger, gitarist, componist en boegbeeld Andrew Stockdale. De composities, sound en sfeer zijn Wolfmother ten voeten uit. Logisch want deze nummers zouden aanvankelijk worden uitgebracht als Gatherings, het derde Wolfmother album. Na Cosmic Egg waren er echter zoveel bezettingswisselingen, opnamesessies en toestanden met de platenmaatschappij dat Stockdale het spuugzat werd en besloot om de naam Wolfmother overboord te gooien en onder eigen naam verder te gaan. Een lastige beslissing want Wolfmother kon rekenen op veel goodwill en had wereldwijd toch een sterke reputatie opgebouwd met twee uitstekende albums en enerverende concerten. Wat sowieso is veranderd is de hoes; waar de Wolfmother albums en singles vergezeld gingen van fraai fantasy artwork, is dit album voorzien van een kolderieke vakantiefoto die eerder doet denken aan een filmposter voor een nieuwe Ken Loach film dan een rockalbum.

Afijn, het gaat natuurlijk om de muziek en die is dik in orde. Stockdale is het hele album lekker op dreef en levert maar liefst zestien liedjes af waarmee de Wolfmother fans dik tevreden zullen zijn. Het aanstekelijke Long Way To Go zet meteen de toon voor het album dat werkelijk bruist van de energie. Het retrogeluid is alomtegenwoordig en het galmende stemgeluid van Stockdale klinkt heerlijk vertrouwd. Het titelnummer en Somebody’s Calling laten horen dat er productioneel niets is veranderd; geen pro-tools of andere moderne fratsen, maar gewoon bas, drums en gitaar zonder opsmuk precies zoals Hendrix, Cream, Iron Butterfly en Led Zeppelin hun albums opnamen. Het psychedelische gitaarlijntje in Vicarious tilt het nummer net een niveau hoger dan het eerste kwartet liedjes. Liefhebbers van Wolfmother’s debuut zullen wel uit hun plaat gaan van Year Of The Dragon want dat sluit naadloos aan bij liedjes op dat album. Het is een nummer dat overigens al jaren geleden in de setlist stond. Op Meridian horen we invloeden van Soundgarden. Het nummer Ghetto is daarentegen weinig bijzonder net als het akoestische Suitcase (One More Time) dat we eerder op een John Denver album zouden verwachten. Het vormt weliswaar een redelijk geslaagd rustpunt in de lange speelduur van het album, maar het is geen schim van de akoestische nummers die Led Zep ooit opnam. Na dit rustpunt gooit Stockdale alle schroom van zich af en rockt dat het een lieve lust is. Of The Earth bevat een heerlijk smerige funky baslijn en een vette groove. Op Let It Go worden we geconfronteerd met opzwepende arrangementen vol stuwende rock. Dit is zoals we Wolfmother, pardon Stockdale het liefst horen; Let It Go is veruit het beste nummer van dit album. Nog zo’n fijn nummer is She’s A Motorhead dat naast een gave riff wordt opgesierd door een mondharmonica. Op Country wordt het gaspedaal weer losgelaten . Het is een ontspannen deuntje dat zorgt voor variatie en net als It Occured To Me is doorspekt met een mondharmonica.

Keep Moving is een zeer verdienstelijk solodebuut van meneer Stockdale. Toch is het geen klakkeloze voortzetting van Wolfmother want op liedjes als Suitcase en Country horen we toch singer-songwriter ambities. We zijn benieuwd in welke richting Stockdale zich zal ontwikkelen. Hopelijk moeten we niet weer jaren wachten op een volgend album. Kom maar op met die tournee.



  1. Long Way To Go
  2. Keep Moving
  3. Somebody's Calling
  4. Vicarious
  5. Year Of The Dragon
  6. Meridian
  7. Ghetto
  8. Suitcase (One More Time)
  9. Of The Earth
  10. Let It Go
  11. Let Somebody Love You
  12. She's A Motorhead
  13. Standing On The Corner
  14. Country
  15. Black Swan
  16. Everyday Drone
  17. It Occurred To Me