Neem de tijd voor Warsaw Holiday, ga ervoor zitten. Het is namelijk zo’n album dat de eerste keer misschien nog niet binnenkomt, wat ontoegankelijk lijkt. Maar áls dat vervolgens dan toch gebeurt, dan ben je verkocht. Dit is een magisch mooi album! Zo spannend als de cover doet vermoeden…

De man op die cover is overigens Vaclav Rakušan, uit het Tsjechische toeristenplaatsje Český Krumlov. Andi Almqvist over hem: “He is a very nice man who has seen some hard times in his life. The villagers of Krumlov have nicknamed him ‘El Presidente’ and treat him with kindness and respect. This is something you rarely see in this day and age and it warms my heart. If you run into Vaclav sometime, buy him a beer.” Terug naar de muziek en de muzikant…

Namen die vaak worden genoemd om Almqvist te duiden zijn Tom Waits, Nick Cave en ook Mark Lanegan. Bij ondergetekende komen af en toe ook nog vergelijkingen op met Arno (Hintjens). Niet de minsten, maar luister maar eens naar Warsaw Holiday en je snapt waarom. En ook al legt het de lat waanzinnig hoog, op dit nieuwe album is er geen moment te vinden dat die té hoog ligt voor Almqvist.

Warsaw Holiday is zijn vierde album, na Can’t Stop Laughing (2005), Red Room Stories (2007) en Glimmer (2009). Op deze nieuwe schijf komt eigenlijk alles wat hij ervoor heeft gemaakt samen, dit is zijn beste werk tot nog toe. De invloeden van donkere country en blues, de prachtige melancholische melodieën… Zijn stem is nog mooier schor dan die al was, nog meer doorleefd en zijn teksten zijn op een prachtige manier duister, onheilspellend, soms absurdistisch. Zo maar even drie voorbeelden:

Oh La La:
“1, 2, 3, 4, welcome to the frak show
Oh la la
I am not human, not human, anymore
Oh la la”

Happy End:
“I am sick, I am old
Soon I’ll be dead and cold
Soon I’ll be dead and cold
And I will leave this ball of dirt”

Warsaw Holiday:
“The frozen town is draped in a tarp of gloom
Fucking poor excuse for a hotel room
Paradise lost
My blue lips are sealed with frost
It’s a Warsaw holiday”

Het album telt 11 nummers, die van lekker stevig werk (Oh La La – Love Is Dead) gaan tot tearjerking mooie ballads zoals Pornography. Van dat laatste nummer vind je hieronder een live-versie. Met opzet niet de versie van het album, die alleen zang en piano kent, iets langzamer is en daardoor een iets andere dynamiek heeft, maar ook zo ongelooflijk mooi is. Het zou namelijk zonde zijn om die album-versie weg te geven en daarmee het risico te lopen dat je niet naar de rest gaat luisteren. Heb je íets met alternatieve americana of met bovengenoemde namen, dan mag je dat risico gewoon niet lopen. Warsaw Holiday is daarvoor veel te goed!