Opgericht in de Engelse West-Midlands in 1979, is And Also The Trees toe aan alweer het vijftiende album. De plaat komt uit via het in 2015 opgerichte, Rotterdamse, Gentlemen Recordings, het label dat eerder al de compilatie Untangled uitbracht, alsmede reissues van befaamde albums van And Also The Trees uit 1984 en 1986.

The Bone Carver werd in de afgelopen drie jaar geschreven. De plaat werd deels opgenomen in Zwitserland en Londen. De band keerde echter ook terug naar zijn ‘geboortegrond’, de Midlands, alwaar werd opgenomen in een tot concertzaal omgebouwde oude Tudor-graanschuur. Deze locatie heeft de toch al sfeervolle muziek van And Also The Trees ongetwijfeld nog verder verrijkt.

De oprichters van de band, de broers Simon Huw Jones en Justin Jones, krijgen op The Bone Carver gezelschap van drummer Paul Hill, en voor het eerst ook van bassist Grant Gordon en klarinettist Colin Ozanne. Het vijftal opent sterk met In a Bed in Yugoslavia, een typische, donkere en filmische track die na enkele imposante minuten fraai en langzaam uitdooft.

Stemmige sfeermuziek, geworteld in eeuwenoude Engelse landschappen, steden en dorpen; het is waar And Also The Trees voor staat. ‘We see the head of a man walking on the moors’, aldus de opening van Beyond Action and Reaction, een song waar de typische ‘gitaar-mandoline’ van de band weer die vertrouwde, fascinerende sferen optrekt. Ook hier een opvallend slotakkoord: nieuwe dimensies, doorkliefd door scherpe percussie. The Girl Who Walks the City ademt mystieke pracht. Beelden van een eenzame zwervende gestalte dienen zich aan, omgeven door een golvend, meanderend geluid. ‘The rain falls… the streets glisten…’.

The Bone Carver blinkt vooral uit in het scheppen van sferen en door de originele klanken. Klarinet geeft The Book Burners een fraaie, lichte toets, al is dit bedrieglijk; deze wederom beeldende song beschrijft gedoemde outcasts. Op Across the Divide lijkt Simon Huw Jones soms op te lossen in golven, mist en wolken. Another Town Another Face opent vol spanning: een indringende ontmoeting op een station. Prikkelende minuten, een nieuw personage dient zich aan. Stevige drums op de achtergrond en priemende gitaarlijnen in een bedwelmend landschap.

De titelsong is een mooie staalkaart van And Also The Trees: losjes, jazzy gedrumd, mystieke sferen, de hier en daar opduikende klarinet, de betoverende mandolineklanken en een onderhuidse spanning. Het is inmiddels vertrouwd maar maakt nog steeds indruk. Muziek die onthaast, die plechtig stemt en die zuiverend werkt. Muziek die sommigen zal doen grijpen naar Britse negentiende eeuwse romans en dichtbundels. Of naar atmosferische postpunk van labels als 4AD of Factory. Of natuurlijk naar andere albums van And Also The Trees.

Je kunt je afvragen of de groep met dit fraaie album de fanbasis verder zal vergroten. De band kende eind jaren zeventig, begin jaren tachtig een veelbelovende start als voorprogramma van The Cure en aandacht van John Peel. Hierna bleef And Also The Trees echter vooral een undergroundband, een cultfavoriet met aanhang in continentaal Europa maar ook in de VS en zelfs Japan. Het laatste album Born Into The Waves kreeg in 2016 opvallend veel goede kritieken, dus wie weet oogst And Also The Trees met The Bone Carver wel een onverwacht groot succes. Het is de band gegund. De vaste aanhang zal in ieder geval niet teleurgesteld zijn door dit nieuwe werkstuk.

And Also The Trees speelt op 15 september in Botanique, Brussel en op 28 oktober in het Paard in Den Haag.