Waar zijn laatste album Owl Song een prachtige en subtiele samenwerking met gitarist Bill Frisell en percussionist Herin Riley betekende duikt trompettist Ambrose Akinmusire voor zijn nieuwe album honey from a winter stone weer vol het muzikaal avontuur in. Het levert prachtige en zeer uitdagende muziek op.

Gelijk met het ruim een kwartier durende openingsstuk muffled screams maakt Akinmusire duidelijk waar dat muzikaal avontuur hem nu weer brengt. In een intrigerend soundbeeld met zowel piano (Sam Harris), drums (Justin Brown), zang/spoken word/rap (Kokayi) brengt Akinmusire ook synthesizers (Chiquitamagic/Isis Giraldo) en de strijkers van het Mivos Quartet (violistes Olivia Deprato en Maya Bennardo, violist Victor Lowrie Tafoya en cellist Tyler Borden) in.

Het levert een luisterrijke compositie op die even onvoorspelbaar als avontuurlijk is. De combinatie drum,synthbas en synths alleen al leveren een bijzonder geluidsspectrum, vooral in het dromerige middenstuk, op waarover Akinmusire en het strijkkwartet magnifiek kruis bestuiven. Kokayi is de stem die met zijn poëzie de compositie nog meer extra’s meegeeft.

honey from a winter stone kent maar 5 stukken en maar twee stukken duiken onder de 13 minuten. Met afsluittrack S/Kinfolks, met een lengte van bijna een half uur, als ware uitloper. Het zijn stukken waarbij de spanning steeds optimaal opgezocht wordt en waar avontuur de basis is. Stukken die bij eerste beluistering behoorlijk stevig binnenkomen en bij meerdere luisterbeurten steeds meer openen.

De muziek op het gehele album is geïnspireerd op het werk van de eigentijdse componist Julius Eastman, die op de veel te jonge leeftijd van 50 jaar in 1990 overleed. Hij was een uitdagende, uitgesproken en vooruitstrevende componist die in zijn korte leven een duidelijke muzikale signatuur achterliet vol sociale en persoonlijke structuren.  Muzikaal puttend uit het snijvlak van klassiek, jazz en een grote liefde voor experimentele muziek.

Daarnaast is honey from a winter stone een zeer persoonlijke plaat waarbij Akinmusire zijn zorgen en angsten uitspreekt over hoe zijn zwarte omgeving er in het huidige wereldbeeld uitziet. En hoe hij daarin zelf moet navigeren. Met duidelijke titels als Bloomed (the ongoing processional of nighas in hoodies) en de sterke teksten van Kokayi als uitgangspunt. Let op: Dit album werd opgenomen op 21 mei 2023 dus ver voor Trump (en Musk) Amerika echt begonnen te ontregelen.

honey from a winter stone is een album dat als één geheel beluisterd dient te worden. De stukken hebben een logisch verloop en juist het complete beeld maakt deze plaat zo overweldigend. Want wat een plaat vol avontuurlijke overtuiging is dit. In elk stuk zit net zoveel beleving als emotie en opwinding, dwarsheid en energie dan weer fraaie ingetogenheid zelfs dromerigheid. En de muzikanten spelen fantastisch.

De vijf stukken die honey from a winter stone telt zijn muzikaal verbluffend. Steeds weer komt Akinmusire met zeer verrassende arrangement technische invalshoeken waarbij het lang gerekte S/Kinfolks uiteindelijk de perfecte vervolmaking van een prachtig muzikaal idee is. Betoverend, intrigerend en uitermate verslavend dit meesterlijke honey from a winter stone.